Bana bir söz söyle
Eritsin dünlerimi
Tüketsin onca kurulmuş boş cümleleri..
Bana kim olduğumu unutturmayan
Umudumu karanlıklardan çıkaran
her gün aynı yola aynı ümit dolu gözlerle bakmaktır beklemek
o yoldan gitmemiş olsa bile
hiç bilmediği o yollardan geleceğini düşünmek
hayaliyle avunmak bile yeter bazen..
beklemek kimi zaman mızıkçı bir çocuk gibidir
hangi dağlarda kar olmadım
hangi buluttan yağmadım
ne yaptıysam
bir türlü sana varamadım
nerdesin...
Bugünde yalnızım odamda
Yine penceremin önünde pinekliyor umutlarım
Dalıp gidiyorum uzaklara
Gelir misin diye
Biliyorum
Ateştim ben
Adım üstümde
Yakardım
Ateştim ben
Adım üstümde dokunulmaz
Hayatta her şeyden daha yalnızdım
Sanki dinlediğim tüm şarkıların
En güzel cümlelerine gizlenmişsin gibi
Neden her çıkmazda yüzüme vuruluyor bu sensizlik..
Çok zaman geçince belki de
Rüya gibi geliyor herşey
'Rüyaları gerçekleştirmenin en kısa yolu uyanmaktır' der düşünür
Kuru bir yaprağın bile bir gölgesi var
Yağmur bile damlamaz tek başına
Her yolun bir yolcusu var muhakkak
Ama ben hala sensizim...
Ben seni hiç aldatmadım sevgili…
Senden önce ‘sen’ sanarak kandığım
Yanıldığım düşleri katma hiç hesaba
Senden sonrasının hikayesi ise bambaşka…
Çok zamansız, amansızdı gidişin
Gelişinle yüreğime serdiğin ümitleri
Toplayıp da mı gidecektin..
Sığ hayatının derinliklerinde yitmiş biçareyim şimdi
Açıklarında batmış yüzbinlerce hevesim
'Nasılsın' sorusunun geçiştirildiği bir gün
Öyle bir 'an'a ihtiyacım var ki
Seni hecelemesin fikrim..
Çabalamaktan vazgeçmediğim bir gündeyim yine
Nefes almam kadar monotonlaştı bu yalnızlık
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!