Yoruldum Şiiri - Turcan Durmuş

YORULDUM...

Bu Aralar Ne Yaptığım Hakkında Hiç Bir Fikrim
Yok .
Hiç bitmeyen bir cenaze töreni gibi hayatım; Büyük bir kalabalık var etrafımda ama,
Yalnız gömülmekteyim..
Umutları bıçaklanmış,
hayallerime kurşun sıkılmış gibiyim bu aralar
mutluluğun derdinde değilim artık,
yakamı bırakmayan kötü kaderimle kavgalıyım.
yaşamla ölüm arasında arafta gibiyim bu aralar
o kadar yorgunum'ki;
dokunsalar yanacak,
dokunsalar yıkılacak,
dokunsalar ağlayacak gibiyim
değme felek değme canıma benim

BEN SevdikLerim için ELimden GeLenin En iyiSini Yaptım.
OnLarda Bana Ellerinden GeLen
En Mükemmel- KazıkLarı AttıLar..
Fark ettim'de kimse beni kaybetmemek için çabalamamış, Uğraşmamış.
sonra anladımki....
Her zaman yanındayım diyenlere yenildim ben, İnandıklarıma, güvendiklerime hayatımın baş ucuna koyduklarıma ve en çok,önemsediklerime. önem verdiklerime...
ŞİMDİ Hiçbirşey istemiyorum kimseden, Yada hiçbir şey beklemiyorum..
Can dediklerim yaktı fazlasıyla canımı....

Yoruldum artık...
herkesten herşeyden ve dahi kendimden bile yoruldum..
Yoruldum artık Kaybettiklerimden , özlediklerimden ,
kavuşamadıklarımdan ,
Ömrümü;
hiç gelmeyecek birini bekleyerek harcamaktan,
Gözlerimi kapattığımda yüzünü görmekten,
Her gece hayaliyle sevişmekten, yoruldum..
Yoruldum artık elimden uçup giden bu kısacık hayattan..
Bir hiç uğruna verdiğim savaşlardan ,
Her geçen gün umutlarımın hayal olarak kalmasından,
Ne kadar çabalarsam çabalayayım ,
hiç birşeyi değiştiremekten,
Yoruldum artık...
Yoruldum artık,
Hiç bir beklentim yokmuş gibi davranıp,
içime dünya kadar umudu sığdırmaktan, Kendimden çok başkalarını memnun etmeye çalışmaktan,
yaşamak isteyip de bir türlü yaşayamadıklarımdan..
yoruldum artık çok yoruldum..
yoruldum hayat
yeter artık gelme üstüme,
bu kadar ihanet,bu kadar namertliğe gücüm yetmiyor artık,
eyy hayat ya anlat bana kendini,yada her defasında takma çelmeni,,,
sana söylüyorum hayat....yalansan eğer,tuzaksan eğer,geçip gidiyorsan eğer aldıkların yetmedimi