Yolcu Şiiri - Ahmet Ihsan Arac

Yol, yol olunca önüne çıkan dalın budağın bir ehemmiyeti olmuyor. Yol pusulanın nereyi gösterdiği önemli olan. Yolda yürürken senden önce gitmişlerin ayak izlerini takip etmek en akıllısı olur. Belki birileri mayınlı tuzaklar kurmuştur kim bilir?

Tabi bazen yolda yürürken yoluna kurt, çakal, yırtıcı hayvanlar çıkabilir. Özellikle kurtlar puslu havayı sever. Korktuğunu belli etme. Dik dur. O yüzden okunu, yayını, değneğini elinde tutacaksın. Önüne çıkan hırlamalara değneği dikip bir hoşt diyebilmek için. Aslında yolda yürürken yalnız olmamalı ve yol arkadaşı edinmelisin. Ama onu da iyi seçmelisin. Seni yanlış yollara saptırabilir. Pusulana uymayan yollarda ayrılmalısın.

Bazı yollar gittikçe aydınlanır. Bazı yollar ise kararır. Gittikçe aydınlanıyorsa yoluna devam et. Ama kararıyorsa yolun gittikçe, yolunu sorgula. Ya yanlış yoldasın, ya da mola ver. Geceye kalmışsın. İyi, güçlü bir fenerin varsa yalnızken devam edebilirsin. Ama gene de unutma yırtıcı hayvanlar en çok geceyi sever. Tek başına yolculuk her zaman zordur. O yüzden en iyisi doğru yolda ilerleyen bir kervana uymak. İçinde bulunduğun kervan farklı yöne sapabilir. Yol istikametine uymuyorsa ayrıl. Kervanın konforu seni istikametinden alıkoymasın. Hedefe varamazsın yoksa.
Doğru yolculukta yük hafif olmalı. En elzem şeylerin dışında, dikkatini yolculuk dışına çekecek şeyler olmamalı. Yolculuğu ağırlaştırır gereksiz yükler.

Ya yolcusundur. Ya avcısındır. Avcı yolcu değildir. Yolcu da avcı değildir. O yüzden önüne çıkan avları, ihtiyacın varsa, ihtiyacın kadar avlamalısın. Fazlası yük olur.

Yolda giderken işaretler bırakmalısın. Senin olan işaretler... Kaybolduğunda oradan geçtiğini gösterecek işaretler... Pusulanı kaybettiğinde güneşe don yüzünü. gölgenin düştüğü yere bak. Gölgenden çıkarabilirsin hangi yöne gitmen gerektiğini... Bir de unutma! Yosun tutar güneşi az gören tarafları ağaçların... Onlara bak. Onlar yönünü söyler sana...

Herkese hayırlı yolculuklar dilerim