Gülümsemeyi unuttuğum günden beri.
Ki senin varlığını hissedene kadar.
Çırpınırken yalnızlık içinde, sessizce.
Karışmayın ne olur, acılarım bana.
Uzattığım ellerde sıcaklığım vardı.
Kedim kedim miyav der.
Sabah akşam süt ister.
Süt vermezsem hep ağlar.
Gelir beni tırmalar.
Çorlu 1991
O Zaman Bu Zaman Geldi Zamanı
Gördün mü ömründe böyle yamanı.
Görmediği günde, canı yananı.
Yüreğinde alev yakar dünyayı.
O zaman bu zaman geldi zamanı.
Gönül ne çay ister ne de kahve.
Gönül seni ister kahve bahane.
Hüzünlü gözünden çıplak kalbine.
Gönül ulaşmak ister yazmak bahane.
Ulaşmak için içindeki zindana.
Adresini istedim göçmen kuşdan.
Geçerek gölgelerin arasından.
Uyandırdım dizeleri kış uykusundan.
Kaldırdım tozlanmış simsiyah örtüyü.
Perde çektiğin kelimelerden.
Sevgimi anlattım sana hece hece.
Korkularım oldu çözülmez bilmece.
Seviyorum demen yeterliydi bence.
Gönül mahkûm oldu böyle bir geceye…
Tutup ellerini öptüğüm o gece.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!