Yılmaz Aybar Şiirleri - Şair Yılmaz Aybar

Öyle insanlar vardır ki,
Karşı tarafı suçlarken
Pek düşünmeden konuştukları için
Kendilerinin de aynı şekilde suçlanmasına yol açarlar.
Bizim Başimam da onlardan biri.
Geçen gün yine Cumhuriyetçileri suçlarken

Kitapların yüzüne bile bakmayan
Ve şark kurnazı olan cahillere sorarsanız
Asıl okuyanlar cahildir
Zira Tanrı’nın kayırdığı
Ve de bilgi küpü olarak yarattığı kullarsa
Okumaya muhtaç değildir

Hangi konuda haksızdı ki?
Dehasını dünyanın onayladığı O’nu bizler anlayamadık
Ve yavaş yavaş,
Aklımızca çaktırmadan saptık gösterdiği laiklik yolundan,
Eğitim yolundan,
Rejim yolundan…

Dünyadan habersiz oldukları için
Nüfusun çok artmasını isteyenler var dünyada.
Buna bazı siyasetçiler de dahil.
Gerekçeleri ise şu:
Allah her doğanın rızkını verirmiş.
Peki bazı ülkelerde

On yıldır ağzını her açtığında ya yalan
Ya da yanlış konuşan bir Başimamımız var.
Andımıza karşı şöyle konuştu geçen gün:
“Tâ 1933 yılından kalma bir şeydir o.”
Bu çok yanlış bir lâftı,
Şöyle cevaplanmaya yol açıyordu:

Biz insanlar
Sadece insanlar olarak
Ne mutluyduk bir zamanlar!
Mağaralarda yaşar,
Avlanarak geçinirdik,
Kavga edersek bazen

Osmanlı’nın parçalanmaya yüz tuttuğu yıllarda
Genç bir subay olarak
Türlü cephelerde çarpışmalara katılmış,
Gösterdiği kahramanlıklarla tanınmış,
Milletin gözünde ve gönlünde saygınlık kazanmış
Ve nihayet Kurtuluş Savaşı’nı zaferle taçlandırarak

‘Ne mutlu Türküm diyene’nin yerine
‘Ne mutlu Müslümanım diyene’yi seçenlerin andı
“Müslümanım,
Doğruyum,
Dürüstüm,
Çalışkanım” şeklinde başlamalı