Yılmaz Aybar Şiirleri - Şair Yılmaz Aybar

Dinin bir gereği de yolsuzluk imiş gibi
Hileye ve hurdaya öyle çok saparlar ki
İnsanı neredeyse din düşmanı ederler
Oysaki asıl düşman onlardır baştan beri

Yıllar yılı bekleriz
Düşlerimiz gerçek olsun diye
Düşten güzel gerçekleri görmeyiz


Bir gün bir de bakarız

Garip yaratıktır şu insanoğlu,
Önceleri kabullendiği dinden
Gün geçtikçe öylesine sapar ki,
Ve fakat yine de dindar geçinir,
Kendi bildiğinden zerrece şaşmaz,
Kulak asmaz dinsel uyarılara,

İtiraf edin,
Siz hangisini daha çok seversiniz,
Varlığından daima hoşnut olduğunuz,
Kendisine kendinizi anlatabildiğiniz,
Sizin de onu anlayabildiğiniz,
Kendisiyle yeryüzünü,

Bütün atasözleri toplumda uzun yıllarca,
Hattâ asırlarca denenmiş,
Doğrulukları görülerek hafızalara yerleşmiş
Ve kayıtlara geçirilmiş
Birkaçar kelimelik bildirilerdir,
Tebliğlerdir,

“Kadının sofusu
Şeytanın maskarasıdır” demiş bir düşünür,
Ayrımcılık yapmış doğrusu.

“İnsanın sofusu
Şeytanın maskarasıdır” dese

Özgürlük der, başka demez
Demokrasi yalancısı,
Güya hak hukuk çiğnemez
Dünyamızın kel kâhyası.

Atlantik’in kenarına

Yeryüzünün top gibi yuvarlak mı
Yoksa tepsi gibi düz mü olduğu üzerine
Vaktiyle ne kavgalar
Ne dövüşler dönemi yaşanmış dünyada,
Nihayet imdada bilim yetişmiş
Ve bitirmiş o dönemi.

Kim komünisttir?
Kim değildir?
Bunun belli olmadığı bir dünyadaydık dün.
Bugün ise kim teröristtir?
Kim değildir?
Bunun belli olmadığı bir dünyadayız.

Bir ülkede seçilmiş iktidarı
O ülke ordusunun beğenmeyip darbeyle devirmesi
Vatan hainliği oluyormuş.
Peki,
Bir ülkede seçilmiş iktidarı
Bir başka ülke ordusunun,