Yılmaz Aksoy Şiirleri - Şair Yılmaz Aksoy

Ankara ufuklarında yine gün batıyor
Kızıl huzmeler ok gibi kalbime batıyor
Bir gün daha senden, mavi gözlerinden ayrı
Hasret denizlerinde gönül gemim batıyor

Gün batıyor Ankara dağlarının ardında

Sen güller memleketinde
Gül ayında doğmuşsun
Onun için hep gülerdin
Bense çöller memleketinde
Yaprak dökümünde doğmuşum
Onun için hep karadır bahtım

Bu kara kışta sen ta Susuz‟ dasın
Ayağında çizme karda buzdasın
Aşkımıza dua ve niyazdasın
Cismin her ne kadar uzak olsa da
Dalından yeni kopmuş bir gül gibi
Gönlümdeki gümüş vazodasın

Seni sevmek, seni anmak
Ve senden nefret etmek
Bir acı ki benzemez başkasına
Bir acı ki düşman başına
Şarkılarda beni hatırla
Şiirlerimle beni an

Gurup vakti güneş iner engine
Bürünür kıpkızıl bakır rengine
O an, garipliğim gelir aklıma
Buruk bir hüzün çöker tüm kalbime

(11 Ocak 1968 saat 21: 45 Site talebe Yurdu Ankara)

Seviyordum onu, ilk aşkımdı
İlk göz ağrımdı
Dünyayı tozpembe
Gördüğüm günlerde
Hiç aşk yoktu, dünyamda böyle
Yememiştim, kaderden sille

Ankara akşamlarına kar yağıyor
Ş…Ş… der gibi bence
Her gün yeni bir ümit
Uykusuz gözlerimde
Başka dünyalar, başka insanlar
Başka düşünceler sence

Bu hayat hayat değil
Yaşamak yaşamak değil
Sensiz olduktan sonra
İsimsiz bir deniz kıyısı ve ıssız kayalıklar
Homurdanan, bir deniz ve sahipsiz kayıklar
Sesim tükeninceye, gırtlağım yırtılıncaya kadar…

Ağlıyorum, güle güle
Düştü gönlüm bir güle
Dikeni kalbime battı
Kokusu hala tenimde

Su almış sandal gibiyim

Gez, gör, yaşa, yaşat
Sev, sevil
Öl, öldür, hepsi boş
Bir gün, hepsinin
Biteceğini bildikçe…! !