Yıllar Şiiri - Halil Kumcu

Ne çok şey götürdü geçerken yıllar,
El oldu her gün baktığım aynalar,
Ah edip hatırladığım anılar,
Yaşadım mı, yaşamadım mı anlat,
Ömrümü resimler geçidi sarar.

Hasretle nasıl başa çıkar gurbet,
Kasvetli yalnızlık kalplere külfet,
Gittim vardı, geldim yoktu muhabbet,
Bastonlu yaşlılık sarı yaprakta,
Zehroldu aşkım, sürgünlere hicret.

Kaybolup gitti her biri dünde,
Karşılaşırız belki bir şiirde,
Başımı omzuna koyduğum tende,
Bu dünyadan muradımı almadım,
Unutuldum ben çoktan nihayetinde.

İnsan nasıl değişiyor beklerken,
Zamanla geçmiyor yaralar kökten,
İzi kalıyor, ağlatıyor zaten,
Daha dün gibi derlerdi ya hani,
Geçmiş bitmiş gibi olmuyor bazen.

Koptu gitti yaprak yaprak takvimler,
Ha bugün ha yarın derken görmüşler,
Daracından toprağa gömüldüler,
Siyah gözlerine götürün beni,
Kimi yitmiş, kimi gitmiş gibiler.