Yetermiş Şiiri - Halil Kumcu

Bugün gözlerim aradı seni yüreğimle,
Öylece bakındım, olmadığını bile bile.
Başına bir iş mi geldi, nereye gittin?
Sorular sordum, konuştum kendi kendimle.
Göz göze gelmemiz bile yetermiş meğer.

Ne zaman gelirsin, neredesin bilmiyorum?
Daha da sus pus oldum, dönüp duruyorum.
İçim acıyor, bir şeyler yapmak istiyorum.
Tedirginim, yüreğim kabarıyor, özlüyorum.
Sesini duymak bile yetermiş meğer.

İlla kelimelerle konuşmaya gerek yokmuş,
Sevgi kalpten kalbe yolunu bulurmuş.
Tozpembe hayallerim varsa, ne olmuş?
Bir tebessüm, tatlı bir söz bile mutluluğummuş.
Boş boş gülümsemen bile yetermiş meğer.

Çarçabuk geçsin zaman ve seninle gelsin,
Bir daha böyle yapmazsan, iyi edersin.
Ne oldu bana, büyülendim, melek gibisin.
Yüreğim kıpırdasın, gözlerimden yaşlar gelsin.
Karşımda öylece duruşun bile yetermiş meğer.