Yıldırım Yorulmaz Şiirleri - Şair Yıldır ...

Jan janlı sahtelik
Boyamış gözleri
Bulunmaz hint kumaşı
Doldurmuş tezgahları
Ucuz etin yahnisi
Doyurur mu sevdaları

Gecelere hapsolmuş mazi/m
Sonun zilini çalan ezgiler
Mistik nağmelerle işgal ben/lik
Geçmişe dönük sağanak
Ha damladı ha damlayacak
Titrek dudaklar/ım

Silme göz yaşımı
Aksın yanağıma
Tutma elimi
Boşluğuna alışsın
Gittiğin gün
Silin aklımdan

Ey alem! mübarek bir güne uyandı gönlüm.
Merhaba dedi yüzüme, unutulan tebessüm.
Kaçtıkca kovaladı yılları, boşa geçen ömrüm.
Ahh o yıllar, kederi gözbebeğinden gördüm.

Ey alem! mübarek bir güne uyandı gönlüm.

Seviyor-sevmiyor,seviyor-sevmiyor.
Papatya falımın nadide şahsiyeti
kırlara uzandım bu gün falım için
papatya aradım her köşe bucakta
umudum fala kalmıştı, ne kadar acı.
Dingin denizimde fırtına kopardın.

Alaca bulacaydı bulutlar
Yağmur yağacaktı belki de
Umut umutsuzlukla kavrulmuş
Umut yağmura hasret
Islanacaktı bereketle
Sinecekti taa derinlere

Ah şu bozkır
Sen vatanın merkezinde
Ben senin ta derinliğinde

Tuğ kılıfında
Ok sadağında

Bunalmışsın insanlarla
İzbe sokaklarınla
Kirlenmiş barlarla
Gerdanındaki incin
Hala orada
Şiirim gibi minik

Layık olmayanlar kurulmuş deri koltuklara.
Odasına giriyorsun bin bir desturla.
Doğru insanları sindirmişler kuytularda.
Bu hepimize sınav şu fani Dünyada.

Hakkın yolunda gidersen, ulaşırsın menzile.

Dik duran beden gider derinden
Yıpranır hayatın azgın debisinden
Izdırap köşeleri keser inceden, inceden
Ağıt akar çaresiz gözlerden

Mertlik kan olur yürekte