Yavuz Bayram Çalışkan Şiirleri - Şair Ya ...

Giderken anılarını da götürür gibi yürüyordu ardına bakamadı, pencerede kala kaldı aşık. Bu ikinci bakıştı gamzelere,lise yıllarına dönüp baksa onu görecekti, tam karşısına dikilmişti kaderi, geceye yalnız daldı gözleri.
Yağmurun serpiştirdiği damlalara aldırmadı yürüdü, Ankara sokaklarında yüreği dermansızlaşmıştı, caddeleri adımladı, gecenin yüzü soğuktu, Kurtuluş Parkı’nda ayak izleri kalmıştı, yalnızlığın soğuk elini tuttu, günlerden cumartesi idi, kışların karları üzerine yağıyordu, karışık ve yağmurlu bir nisan gecesinde, çarpıntılarına aldırmadan karanlıklara dalıp gitti.
Renklerin cazibesine aldırmadı, sokak lambalarına baktı, yol gösteren biri de yoktu, kala kalmıştı hayatla.
Tümseklerine takılmıştı Ankara’nın, yokuş yukarı gidilecekti, sormadı mevsimi, bakmadı sokağın adına, tren istasyonuna doğru yürüdü, perdelerden sızan ışıklar sokağa düşüyordu güneş yerine, bozkırlarda olmayı yeğlerdi, başı boş yollarda yürümek isterdi, gözleri boşalıyordu, erken inmişti yağmur ve sırılsıklam kalmıştı teni.
Ayak seslerini duymaz olmuştu, yalnızlık yine elinden tutmuştu.
Nerede kalmıştı, ömrünün neresindeydi?

Nice aşkları yitirdim bir dudak bükümü anlarda,
Örsünün üzerine bıraktım tüm hayatımı,
Al balyozunu indir canıma,
Atmasın bedenler, yatsın soğuk taş odalarda,
Ben aşkın acısını çekerken, nerelerdeydin ölüm?
Meçhul kalabilmen ve meçhule götürmen var ya zamanları,

Ne dökülene bak, beyaz diye,

Ne yağana bak, kar beyaz diye,

Ne yüreğine sok, ayaz diye,

Karanlığın karası göğe düşende,
Ayazlar çamlı dağlar aşanda,
Yürek aşk girdabında şaşanda,
Mutluysan boş ver bana aldırma.

Turnalar, semada yüksek süzülür,

Zamandır, damla damla dökülen,
İplik gibi, sıra sıra sökülen,
Kor demir gibi, eriyip, bükülen,
Geçen günlere yanışımız zordandır.

Dillerimiz konuşamaz susarlar,

Senin denizinde yosunum,
Senin dalganda kumum.
Kız senin batışına değil,
Doğuşuna vurgunum...

Kalmak kolay değil,
Yağmurları istiyorum.
Gözlerim yalnız kalmasın.
Sana dedim diyeceğimi,
Yollara söyle bizi ayırmasın.
Görünen yanı değil beni yakan,

Yalnızlığı dağlara bıraktım, gecelerle.
Yollara bir ayrı baktı gözlerim,
Ayrı eden yollara, ayrı bırakan yollara.
Ayrı yerler, ayrı yollar, insanı gönülden yaralar.
İzlere daldı gözlerim, seni düşündüm.
Ellerim üşüdü, ayaklarım durmuyor yerinde,

Yürek yorgunuyum,
Nefsimin katiliyim.
Avuçlarıma doldur yüreğini,
Gözlerinden bir yol ver.
Ağladığımı sana yazılan şiirler bilirler,
Dağılır satırlar bir şiir defterinde.

Şarkılar ağlıyor ansızın haberin geliyor
Oğlum babasına dönüyor,menekşeler senin için açıyor
Ne de güzel geliyor insana güneşin yarın doğacak olması
Bir elinden tuttuğum günler geliyor aklıma
Bir de kapılara bakıp nefesini çektiğim yavrum
Oğlum; ben babayım sana gözlerim ağlıyor