Yavuz Bayram Çalışkan Şiirleri - Şair Ya ...

Sevda bastırana değin ardından izini sürdüm.
Bir sır, yol cehenneme,
Kalbimi yumruk yapıp kenetledim.
Yükseklerden esen yeli yadırgamıyorum.
Dulda derelerde konakladım.
Özlemlerin alın yazısına güldüm.

Düşümde seni yaşadım,
Yarınlarını avuçladım.
Sevgi meltemlerini kokladım,
Geleceğin salıncağında sallandım.
Doya doya öptüm,
Bastığın kır çiçeklerini,

Biten sigaram seni anışımda
Yaksa elimi acı duymam
Köpüklü dalgalar kıyıya vururken
Gözlerimden sen doğarsın

Aşkın mecnun etse

Doğa yasalarını çiğnemiş
Cayır cayır yanıyor sensiz baharlar
Gizli gizli içeri sokuyor yollarını özlem
Hasret kokuları genzime doluyor
Yol soracak birini arıyorum,
Göz kapaklarım uykuya tükeniyor

Lodos sözünü kesmeden kükrer,
Pes etmez dayanır kayalar,
Karanlıklar gecelere dayanır,
Şarap ve ekmek getir,
Denizcilerimi de sakın unutma,
Yorgun ve yaralı sularında Marmara.

Gül solunca,
İnsan ölünce,
Ok yaydan çıkınca,
Eser insan olunca,
Gönüllere bir ateş alacası düşer,
O gönüller ömürlere yelken açar...

Hasattaydı sonbahar, topluyordu mevsimlerini,
Bırakmıyordu yapraklarını, kuru da olsa,
Açan güllerini, kuşlarını geri çağırıyordu,
Kış korkutucuydu besbelli.
Kırık mutluluklardan kaçıyordu sonbahar
Acelesi vardı, kaçıp gidiyordu hazanlar

HİÇ SENSİZ OLMADIM

Ne kışı öldür can evinden
Ne ılık mevsimlerin sandalıyla okyanus aş
Koyu gölgelerden çık
Ağaçlar ve kayalar dursun yerinde

Yıldızlara ne kadar yakınsın.
Yıldızlar ne kadar uzak, yetemiyorum.
Sılanı özlüyorum, içime doğuyor güneşin.
Gurbeti yetimliği ile yaşadım.
Fırtınalara egemen olmak kolay mı?
İçimin kaynağı, içimin pınarı.

Su yine sessiz akar,
Sevdan kor olmuş kalbimi yakar.
Neredensin bilemiyorum şimdi sen?
Bu sevdayı bir garip Bayram çeker…

Akıyorum hayallerle, sensizlikle,