Yaşlı Çengi Şiiri - Fikriye Koyuncu

Bir yaşlı çengiyim zehir zemberek
Dans ederim has ipekler giyerek
Fırtınalı güneş hoplardı gülerek
Yüreğim gevrek şarap içerdi bilerek

Sökelenirdim zilli defin altınlı sesinde
Sekmekte lafmı uçardım ışıklı sahnede
İnce bilekli yarıdolaşık saçım belimde
Yorulsamda duramam kurşun heran tetikte

Yıllarca oturak alemlerinde oynayıldım
Bende çok eylendim bazen kav koklatıldım
Terli terli katır üstünde gezgin çengi tanıtıldım
Düğün dernek el kınasına parmak batırıldım

Hep sevenlerim oldu kara sevdalı ölüp biten
Kimse elimden tutupta korumadı kayıptır giden
Çengi oynarken güzelde bel kemiği hafiften
Evlenilmez katil eder adamı akça pakça bilekten

Kırık sazla nameler sayarım kaçık aklımla
Yaradana yanarım abdestsiz yalın ayakla
Duyan gören hayrandı güzelliğime aynada
Kocamışlığımıda sen görürsün yapayalnızlığımıda

Bir mezarlık bahçesindeyim nasıl yaklaşayım mahçup
Bilmiyorum hak dilinde aşk şarabı boş mahçup
Çengi meziyetimi zor aşk sanatına konup
Bir yaşlı çengiyim çaresizliğide gördüğüme mahçup