Sen git ben senin için de kalırım yanımda
Sabah kahvaltısını hazırlarım yerine
İyi ki varsın derim kendime
Sen olmasaydın ben ne yapardım
Dünyanın en şanslı insanı ben miyim
Nasıl bir hayır işledim de
Çiçeklerden tohum oldum
Yeşermeden yok oldum
Yıldız gibi kaydım söndüm
Yaprak gibi sarardım düştüm
Kuru güller gibi soldum
Adın aynı değil mi
Kimdin kim oldun
Unuttuğun ilk ben miyim
Kimden kurtuldun
Yerin belli oluyor hala
Gönlüm bu tuzaktan kurtulmuyor
Ne yaptın bana sen
Bir yudum aşk suyundan içtim
Kaçamadım artık senden
Sen de kaçamazsın benden
Gel Güzelim Gel
Güneş tenimi,
Sen içimi yakma gel
Gece ölünce günümü
Sen gönlümü karartma gel
Yenildim önce gözbebeğine
Sonra senin hayallerine
Şimdi bir yalnızlık içinde
Yeniliyorum karamsar hallerime
Bir umut olur mu yarınım
Giden gider bakarsın ardından
Çekilir gibi değil kalanlar gidenden
Yine beklersin geçer diye
Yine bu sokaktan
Daha bir heyecanla
Daha güzel eskisinden
Yine döndü hayalim çöl ortası seraba
Yanıyor derinden kalbim sönmez bir daha
Dönmez dediler senin için inanmadım
Bekledim kaç yıldır her gece
Kim bu kadar mutlu eder kimi
Başkasına dokunma kırılır elin
Sevdiğini söyleme tutulur dilin
Kalbindeki yerimi verme kimselere
Yanımdaki değerini atma yerlere
Gitme bir yere...
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!