Sözün en güzelini çıkarıp koynumdan
şiir yazmalıyım senin için
Kasırgaların yıkamadığı
Orman olmalıyım
Meyva olmak için toprağın çocuklarına
Seni kazanmak için
Demedim mi sana
aşkı beceremem ben diye
sol göğsümün altı hançer yarası
Nisan ıma çiğ düşmüş
Temmuz um ayaz
yaşam yakmaya ben yanmaya alışmışız.
Kardeş çocuklarıydı Metin ile Yaşar
Uzun yol kenarlarında çalışırlardı
Gece komisiydiler
Gözlere kan otururdu sabaha karşı
Yüreğe gam
sabah olunca yürürken uyurlardı
Denizim ben
bir çok aşk batırdım yüreğimde
dalgalarla yamayıp
bin kadırga kurtardım
akıl sır ermez bana
deliyim ben,
Kartal yuvalarında evcilleştirip yüreğimi
dizine baş koyan
uykularımı kandırmışım
gözlerimin arkasında ağıtlara sığınıp
dudaklarımda saklı sıcaklığını ısırmış
yaralar kanatmışım
Bir türkü söyle
kanıma düşsün
Acımın yaltakçısı dağ
Ses olsun nefesime
Suçuma mahkum düşsün.
Bu şiir Saygıdeğer Emin Baydil tarafından yazılmıştır. Çok beğendim
ve paylaşmak istedim.
Emin Abi ye saygılarımla...
DEMİŞSİN
Sevgilim
Acemi bir şairim ben
En küçük ölçekli haritalarda aradım seni
Edirne'den Ardahan'a
Kaç eylül geçti üzerimden
Bir dil seni anlatacak
kederini ısıracak dışlerin
otuziki kurşun gibi
ağızdan çıkmadan büyüyen cığlık olacaksın
rehin kalacaksın
kanadı kırık sevinçlerin olacak
söz sessiz bir isyanla genişletiyor deltasını..güçlenerek akıyor içimize...dönüp vuruyor kendi gerçekliğini..inadına bir başkaldırı bu...güçlü dinamiği şaşırtıyor...gören gözün kılavuza gereksinimi yok...deliliğin daim olsun şair