Yanlızlık Şiiri - Turcan Durmuş

🎶🎵🎶🎵🎶🎵🎶🎵🎶🎵🎶🎵🎶
🎶🎵🎶🎵🎶🎵🎶🎵🎶🎵🎶🎵🎶
YANLIZLIK
🎶🎵🎶🎵🎶🎵🎶🎵🎶🎵🎶🎵🎶
🎶🎵🎶🎵🎶🎵🎶🎵🎶🎵🎶🎵🎶
KADIN:
Ey beni yalnızlığımla besleyen kara atlas,
Neden her çığlığımı bir suskunluğa dönüştürürsün?
Adımlarımın pası, ayak izlerimde birer mühür.
Yürüdüğüm her yol, bir demir yığını bırakır sırtımda.
Biliyorum: Gölgelerim bile benden kaçar,
Ama ben, kendi zindanımın hapsedilmemiş mahkûmuyum.
🎶🎵🎶🎵🎶🎵🎶🎵🎶🎵🎶🎵🎶
GECE:
Diyorsun ki yas tutmuyorum...
yalan!
Küllerinden yaptığın her heykel,
Bir eski yangının kaburgası.
Bak: Saçların neden ağarıyor?
Çünkü her gece, bir parçanı
Kaybolmuş çocukluğunun kuyusuna atıyorsun..
🎶🎵🎶🎵🎶🎵🎶🎵🎶🎵🎶🎵🎶
Kadın:
Ey gece, sen ki karanlığında sakladığın sırları ve acıları taşırsın. Her yıldız, bir yara izi, her gölge bir iç çekiştir. Yabancı topraklarda sevdiklerimden uzak, yalnızlık kemirir ruhumu.
🎶🎵🎶🎵🎶🎵🎶🎵🎶🎵🎶🎵🎶
Gece:
Bilirim, yalnızlığın zehirli dikenleri kalbine saplanır.
Karanlığım, bu acının zindanıdır. Gözyaşların, yıldızlarımın arasına düşer,
her özlem, karanlığımla iç içe geçer.
🎶🎵🎶🎵🎶🎵🎶🎵🎶🎵🎶🎵🎶
🎶🎵🎶🎵🎶🎵🎶🎵🎶🎵🎶🎵🎶
🎶🎵🎶🎵🎶🎵🎶🎵🎶🎵🎶🎵🎶
Kadın:
Yalnızlık içimde yankılanır,
her an kalbimi ezer.
Sevdiklerimden uzak bu acı dinmez.
Babamı özlerim,
onun sevgi dolu kollarının sıcaklığını
ve sıcacık bakışlarını özlüyorum.
Onun sessiz, güven verici varlığı,
şimdi sadece bir hayal gibi,
uzak bir anı gibi kalmış
🎶🎵🎶🎵🎶🎵🎶🎵🎶🎵🎶🎵🎶
Gece:
Anılar, karanlığımda parlayan fenerlerdir. Her nefesin, bir umut arayışı,
her gözyaşın, bir yakarıştır.
Yıldızlar, gözyaşlarını saklar,
rüzgar umutlarını taşır.
🎶🎵🎶🎵🎶🎵🎶🎵🎶🎵🎶🎵🎶
Kadın:
Kararlarımdan eminim, attığım her adımda daha da sağlam duruyorum.
Çocuğum için, geleceğim için,
her gün savaşıyorum.
Babamın özlemi,
içimde bir yara ama bu yaradan güç alıyorum.
🎶🎵🎶🎵🎶🎵🎶🎵🎶🎵🎶🎵🎶
Gece:
Karanlıkta kaybolan her hayal, sabahın ışığında yeniden doğar.
Umut, gecenin en karanlık anında filizlenir. Senin acıların,
benim sessizliğimde yankılanır.
Her gözyaşın,
gecenin derinliklerine düşer.
Umut, sabahın ilk ışıklarıyla yeniden yeşerir..