Yakup Kiraz Şiirleri - Şair Yakup Kiraz

Giydi mi üstüne yıldızlarla süslü elbisesini
Kucağında sırlarla bekler güneşin görünmesini
Pezevengini, ibnesini; gizlenen fahişesini
Ve daha nicesini…
örter geceler

Bir köşede kaldım üstümde örtü
Doktorlar çoktan ümidi kesti
Son bir kez olsun görseydim seni
Gel yetiş dostum tut kaldır beni
Gel yetiş dostum özledim seni

Ben buradan giderken
Geriye yalnızlığım kalacak
Bir yetim çocuğu bulup
Yanında sessizce oturacak

Ben buradan giderken

Gidem dedim karlı dağlar yol vermez
Gülem dedim nazlı dilber yüz vermez
Bir dünya ki yıkar gider hal bilmez
Üzerinde yaşaması zor imiş

Alam dedim bahçasından gül vermez

Derin sudan geçilir mi
Toz kayada seçilir mi
Çorak tarla biçilir mi
Giden gelir mi
Giden gelir mi

Niceleri geldi gitti bir ben kaldım kendime
Gelen vurdu, giden vurdu hasar verdi bendime
Ne ah ettim, ne yas tuttum ,ne de sordum derdi ne
Giden gider, kalan kalır çok da ..kime

Gelen gider ,konan göçer buradan
Azrail kul seçmez alır sıradan
Böyle buyurmuşsa bizi yaradan
Giderim sevdiğim sen kal selamet

Ne arıyorsun ne de soruyor
Biraz aklım vardı o da gidiyor
Seviyorsun madem nasıl oluyor
Yalandan söz veren diller utansın

Bu gidiş çok uzun beklemek çok zor

Gidiyoruz işte
Herkes kafasındaki yere
Kimi cennete
Kimi cehenneme
Kimi evrene
Herkes bir bilinmeze

Kalmaz kimsenin yanına
Sefası da cefası da Dünya'nın
Girmez kimsenin koynuna
Avucunu yalatır peşinden koşanın