Yakup Kiraz Şiirleri - Şair Yakup Kiraz

Kimileri vatan dedi ,millet dedi, yurt dedi
Kimileri emekçinin elinden tut dedi
Kimileri din,iman,bu dünyayı unut dedi
Onlar yükü tuttu, bize kaldı cefası

Kimileri Türk'üz dedi, Kürdüz dedi ,Laz dedi

Bırakın anlatmayın okullarda,
Çocuklara kahramanlıklarını askerlerin.
Bir şaire kulak versin,bir şiir okusun
Anlatsın ona savaşlarda göz yaşını annelerin

Bırakın öğretmeyin toplamayı ,çıkarmayı

Ekmeği böldüler dilim dilim
Yuttular lokma lokma
İnsanı böldüler parça parça
Yönettiler kuzu kuzu
Bölünmeseydiler
Boğardılar soysuzu

Bir yudum su verirken de o vardır ağzımıza
Tetiği sarmalayıp sıkarken de kafamıza

Hazırdır bir bombanın düğmesine basmak için
Yıkılanı kaldıran da O'dur yeniden yapmak için

Yerken, içerken ,gezerken,
Oturarak, kalkarak ,yatarak...
Her anımızı paylaştık
Milletin gözüne sokarak
Utanmasak,
Sıçmaya bile gideceğiz

Eşeğin arpasını kim veriyorsa
Sırtına da o biner,

Köpeğin kafasını kim okşuyorsa
Aklına da o girer

Heyecanla yolunu gözlerken gelen günlerin
Farkına varamadım geçip gidenlerin.
Şimdi özünü "ancak" kavradım meselenin.
En kıymetli günü bu gündür senelerin.

Eskiden çayır çimen boldu her ton
Şimdi her taraf doldu beton

Eskiden saçlarımız vardı tel tel
Şimdi ya ağardı ya kaldık kel

Estetik ilerledi
İnsanlar bir birine benzedi
Çirkin yüzler
Gençleşti ,güzelleşti…
Ya gönüller?
Çirkef gönüller!

Güzelmiş,çirkinmiş…
Akıllıymış,deliymiş…
Körmüş,topalmış…
Kime ne bundan?
Canımızdan can verdik
Kanımızdan kan!