Yakup Kiraz Şiirleri - Şair Yakup Kiraz

İnsan oldum yer yüzüne sürüldüm
Dinden dine, ırktan ırka bölündüm
Nerden geldim, niye geldim unuttum
Dünya için paraladım kendimi

Tepelere sınır koydum taşlardan

Dünya kadar dert ile
Gömdüler dün, yaa, ya!..
Geçim derdi tamam da
Gerisi yalan ya!..

"Güzel insanlar ,güzel atlara binip gideli"
Sırtımızdan inmiyor diğerleri
Dünya namertlerin dünyası
Ne vicdanları var, ne değerleri

Ye bakalım ye
Yağlı yerinden etin
Üzerinde gür biter
Gübresi olursun çimenin

Bak bakalım bak

Aldığın nefesi bile
Yanına bırakmayan Dünya,
Sana neyi bırakır?
Hevesle bakarsın
Mala ,mülke,altına ...
Sen , yığarsın

Bu dünya için amma da kafa yordun
Sanki sana sordular ,gelmek istiyor muydun
Düştün, kalktın, ağladın, güldün, tam alışıyordun
Yine sormayacaklar , kalmak istiyor muydun?

Dünya'nın bile yazı var, kışı var
Baharı var, güzü var
Nimetlerin acısı var, tatlısı var
Ekşisi var, tuzu var
Ömür geçmez hep serinden
Yokuşu var , inişi var

Evrende zerre kadar
Yeri olmayan adamın
Dünya kadar derdi var
Taşır sırtında bir müddet
Götürür mezara koyar

Dünyanın nüfusu kaç?
Üzerinde kaç kişi yaşıyor?
Hepsi üç beş bin iken
Neden gazeteler milyar diye yazıyor?

Peki ülkemin nüfusu kaç

Dünya sonsuz olsaydı aşk da sonsuz olur muydu
Aşkı yücelten kaybedebilme korkusu muydu
Yine söylenir miydi dillerde aşk şarkıları
Sıkılıp sevgiliden, yenisine koşulur muydu

Dünya sonsuz olsaydı iyiler kazanır mıydı