Yakup Kiraz Şiirleri - Şair Yakup Kiraz

İlkeli olmak bir uğurda gerekirse ölmektir
İlkeli olmayanın işi sağa sola dönmektir
Zoru görünce kaçmak, rüzgara göre yatmak da var
Lakin; ona adam demezler, onun adı dönektir!

Bidona vurdular donk dedi
Demire vurdular dank dedi
İnsana dokundular ahh dedi
Duyan şaştı kaldı vah dedi

Yavşağa puşt
Arsıza Hoşt
Namussuza Kışt
Diyemeyen
Bize dost diyemez

Dost seni ,senden daha çok düşünür
Arkadaş yoldaştır, sadece yürünür

Herkesle arkadaşlık edebilirsin
Sadece dosta güvenebilirsin

Yaşarken kimseye minnet etmedim
Ölürken de muhtaç eyleme
Canımı istediğin zaman al ama
Çektirip de mundar eyleme

Güneşin sıcaklığı sen
Yıldızların parlaklığı sen
Dağların yüceliği, denizlerin maviliği sen
Biz ki aciz kullariz
Itiraz etmeyiz
Cennete de cehenneme de göndersen

Kıra gideriz yağmur yağar
Çaya gireriz çamur akar
Bizde bu şans varken ey gönül!
Kız da sevsek, dul çıkar

Dünyayı parsellemese devletler barış gelecek
Her parsele asker lazım savaşacak ve ölecek
Oysa, hepimizin yerin altındakiler ve üstü
Adilce paylaşılırsa kimseler de ölmeyecek

Para biter pul biter
Ömür biter yol biter
Dünyada iyilik kalır
Gider bir kalbe girer

İnsan oldum yer yüzüne sürüldüm
Dinden dine, ırktan ırka bölündüm
Nerden geldim, niye geldim unuttum
Dünya için paraladım kendimi

Tepelere sınır koydum taşlardan