Küçücük Yaştan Beri Gurbet Ellerdesin
Ne Zamandan Beri Hep Dalıp Dalıp Gidersin
Herkes Hasretlik Çekerken Sen Yanlarındasın
Bu Yüzden Sen Yinede Garipsin Yiğenim
Gurbet Ellerde Durmadan Çalışıyorsun
Vurun abalıya beli bükülmez daha
Ölünce geri gelir sanmayın gelmez bir daha
Daha nelere dayanır bu adam nelere daha
Vurun garibana vurun ölmez tükenmez daha
O vurur bu vurur birde siz vurun daha kimler vurur
Birden gelip geçti gençlik yıllarım
On beş on altısında koşar oynardım
Keçileri salar dağda yayardım
Birden geçiverdi gençlik yıllarım
Acıkınca kepekli yufkayı sıkardım
Hey kenar mahallenin yoksul insanları
O tozlu dumanlı bozuktur hep yolları
Yakıver cıgaramı savurayım rüzgarlara
Kim gelir be bizim gariban mahalleye
Bizler yoksul kenar mahallenin insanları
Hayat çok yordun sen beni
İçimdeki hayalleri yok ettin
Ne kadar da olgunlaştırdın beni
Hayat çok yordun sen beni
Yalnızlık perdesini örttün üstüme
Uyurken uyanırsın bir gün gecenin karanlığında
Gözlerin dalar uzun, uzun gecenin aydınlığına
Sıcaklık duyarsın yavaşça üşüyen yanağında
Bakmışsın saatler geçmiş gecenin yalnızlığında
Her sabah gün doğarken aç perdeleri dışarıya bak
Hastaneler benim mekanım oldu
Yavrularım birer birer sıraya durdu
İçlerinden Biri Beni Kalbimden Vurdu
Hastaneler benim mekanım oldu
Daha altı aylık iken hastaneyi mekan tuttun
Her türlü acıya göksümü gerdim
Vatan uğruna oğlumu şehit verdim
Kalanlara gazi ölenlere şehit dedim
Bir çırpıda her şeyimi yıktılar benim
Bu vatan için canını feda eden oğul
Sana veda etmedim ki ayrılık olsun
Benim yokluğuma artık dayanırsın
Belli ki sende bensiz mutlu olursun
Korkma gelmem evin senin olsun
Bir gün sende benim gibi yanarsın
Bıktım yaşamaktan bıktım
Bu gün gurbet ele gidiyorum
Beni unut artık gelmez de
Beni öldü de geri gelmez de
Koca dağda bir kar idi
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!