Bir acayip sıkıntı var bu gün bende
Kanım dondu elim ayağım uyuştu
Ömrümün yorgunluğu var sanki üstümde
Bu gün bir halsizlik sıkıntı var bende
Sanki gözlerim doldu ağlayacak gibiyim
Sokakları çamurlu elinde çakıl taşı
İşi gücü sokaklarda serçe kovalamak
Yoksulluğu söyle dursun işi oynamak
Benim köyümün yoksul çocukları
Ağzı yüzü toz duman içinde kederi yok
Bu gün benim yine efkarım sitemim var
Dertlerimi dökecek dert yanacak kimim var
Kinimi yıkacak ne gücüm ne ümidim var
Benim dayanacak bir tek Allahım var
Özlemimi bitiren koca dumanlı dağlar
Asayişi sağlamaktır benim görevim
Hep sizinle övünürüm ben anne
Gerekirse bu vatan için canımı veririm
Ben polisim hoş görülü sevecenim
Ben gücümü halkımdan alırım
Ben yalnızım evde yalnız
Köyde yalnız işte yalnızım
Ben bu dünyada da yalnızım
Ben aşkta bile yalnızım
Ben gariplerin yalnızıyım
Yalnız gelmiş yalnız gidenlerin yalnızıyım
Kimi gaz gibi yolmayı öğrenmiş
Kepçesini bala daldırmayı öğrenmiş
Kimisi boş yere davul çalmayı öğrenmiş
Nasılsa hepsi devletten boş söz bedava
Orda burada yakınır geçim zor diye
Her şeyin bir bedeli var
Ne gelen var ne giden var
Kime yarar küskünlük dargınlık
Her şeyin bir bedeli var
Ölürde sözünden dönmez
Böyle giderse bitiririm bir gün sevdamı
Gayret et dökülüp gitmeden dut yaprakları
Bir güç bulurum belki içimde son bir çare
Gezersin sende o zaman avare, avare
Büzülür dalarsın derin uykulara
Öyle yorgunum ki bu günlerde
Öyle kırgınım ki şu insanlara
Bir güvensizlik var içinde nedense
Tir, tir titriyorum kaybetmekten
Atamıyorum bir kenara işte nedense
Gülse de yüzüm gönlüm aylıyor
Sevdanı gönlümden siliyorum
Ben artık huzurlu yatamıyorum
Kabuslu düşlere yatırdın beni
Gücünle benim irademi sildin
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!