Sanki bir papatyasın sen
Koklasam da bitmezsin sen
Yanıma biraz olsun gelsen
Çiçek gibi kokuyorsun sen
Aşkın beni yakar mı dersin
Hayat insana neler öğretiyor bir bilsen
Kimi zaman bir acıyı kimi zamanda bir sevgiyi
İçindeki acılar insanı nasılda pişiriyor bir bilsen
Bazen olur ki onca sevgiyi bir acı yer bitirir bir bilsen
Hayallerim olmuş birer enkaz bir bilsen
Bende yitirilmiş bütün güzel duyguları
Ayağa kaldırdın
Geçmişi unutturup senli anılara daldırdın
Gözlerinin hapsinde
En ağır cezayı verdin bedenime
Gülümü seversin yoksa gülün dikenini mi?
Arkadasımı seversin yoksa hasretlik çekmeyi mi?
Gecelerimi yoksa gündüzlerimi seversin?
Güllere olan sevgimden dolayı dikeni severim.
Hasretliği çekilecek arkadastan dolayı severim
Sevgiler vardır aslında hani hiç bitmeyen
Yaşandıkça arkası gelen
Mutluluğun ta kendisidir hiç eksilmeyen
Bir narin çiçek gibidir her gün yeniden yeşeren
Bilir misin bir de ulaşılmayan sevgiler vardır.
Önce insana olan isyanla başladım hayatıma
Sonra umutlarıma kilitler vurmak zorunda kaldım
Başladım bir resme ama bitirilemeyen askın tablosu oldu.
Sevdiğime sitem ettim
Yanımda arkadaslarım dostlarım var sandım
Bir nefes gibi gönül kafesime girdin.
Gözlerimdeki aşkı aşkına daim ettin
..belki suskun. Belki çaresiz.
Gün geldi yorgun kırılgan ve nefessiz.
..bir yıl değil ömrüm bin yıla denk düşerse
İçimde artık eskisi gibi sızlamıyor
İçimde tarif edemediğim bir huzur var
Sebebini bilmesemde çok mutluyum.
Tıpkı ilk kez aşık olmuş gibi mutluyum.
Geride kaldı artık gönül sızıları
Ne anlamı var sesimin?
Söyleyemiyorsam içimdekileri.
Ne anlamı var haykırmanın?
Baş kaldırmıyorsam...
Yapamıyorsam bildiklerimi.
Yağmurun yağdığı gibi ne olur yağ bana
Terket hüzne dair ne varsa
Yağmurun buluttan düşer cinsinden
Ne olur sende düş bana
Yokluğunun acısı çiseliyor içimi
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!