Yahya Balcı Şiirleri - Şair Yahya Balcı

Gidiyorum dostlarım
Önce arkadaslarım istemedi beni
Sonra dostlarım istemediler.
Bir merhabayı bir selamı çok gördüler.

Ben ne yapmıştımda konuşmadı hiç kimse

Yıldırım aşkı nedir bilmezdim
Ta ki seni görene kadar görmez olsaydım
Senin o tatlı bakan gözlerini hayran kaldım
Gözlerine dünyamı aydınlattı sanki bir fener gibi gözlerin
Nereden karşıma çıktın ey zalim güzel

Ben yıllar önce gülmeyi unuttum.
Yüzüm gülüyor görünsede
Aslında içimde akan bi kan deryası vardı.
Kimseye belli etmedim bu halimi

Her zaman mutsuz ve üzgün oldum

Saçların günah koksa kirpiklerin ihanetten dökülse
Tırnaklarından yabancı ellerin soğukluğu süzülse
Rıhtımda bekleyenin benim
Yaşarken bahçen göçünden mezarın kalbimdir derdin.

İçine gömmek için mi kıydın bana

Ben hayatın dalgalı denizde yol alan bir gemiyim
Tayfası olmayan pusulası bozuk bir kaptanım
Hep doğru yöne gittiğimi sanırdım
Ta ki sisli bir havada yol alıp kayalıklara çarpana kadar

Artık ıssız bir ada da yaşam mücadelesi veriyorum

Seni severdim her şeye rağmen
Aramızda uçurumlar olsa bile
Sana olan aşkımı anlatmaktan usanmadım
Bir kardelen gibi karların içinde açtım

İyi ki seni tanımışım iyi ki varsın can tanem

Yanımda olmasanda yanındayım her dakika her saniye..
Hiç konuşmasakta sohbetteyim aslında seninle her gece.
Yalnız olsamda yalnız değilsin sen orada başucundayım
Bak kapa gözlerini uzat ellerini...

Ne kadar çok yanında değilsem,

çocukken hep oyun gelirdi bize hayat
Sonra yavas yavas büyümeye basladık
Büyüklerimiz hiçrbir zaman anlatmadı.
Hayatın bu kadar acımasız olduğunu.

Hayatın bu kadar zorlu olduğu okulda öğrendim.

Kadere karşı koymak imkansız can tanem
Herşeyden bir anda vazgeçmek kolay değil
Senden bile kolayca vazgeçemedim ki
Seni bana hatırlatan herşey çöpte şuan

Hatıra olarak sakladığım resmin bile yok artık

Yangılar var yüreğimde kelimelere dökemediğim
Yalnızlığa baş kaldıran bir sen var içimde
Sensizliğe katlanamayan bir kalp var bedenimde
Bir türlü acılarımı dillendiremediğim

Karanlık bir dünya