Çıkardım tüm duygularımı
Bir ressam misali boya ile fırça eşliğinde
Çizdim duygularımı tabloya özgürce
Her yeni sevgide kendime bir tablo çizdim
Her seferinde mutluluk ekledim
Bu nasıl bir hayat Allah’ım
Bu nasıl bir kader Rarabbim
Bir gün olsun gülmedi bu yüzüm
Hep sahte gülüşlerle avuttum kendimi
İsyanım sana değil Allah’ım
Eller gibi allar giyemedim
Bir gün olsun bende gülemedim
Seni sevdiğimi eşe dosta söyledim
İnan sevgilim inan gülemedim
Ne olur sevgilim derdini söyle
Her kalemi kağıdı alışımda hayalin canlanır karşımda
İlham perim olursun satırlarda seni andıkça
Bazen duygu seli olursun sığmazsın mısralara
Seneler sonra seni tanıdım hoş geldin hayatıma
Seninle alıştım güldüm bu acımasız hayata
Seni görmeden sana aşık olmuştum
Tanıyanlardan hep seni sormuştum
Güzelliğini bütün alemden duymuştum
Kapıldım birtanem kapıldım sana
Seni gördüm mecnuna döndüm
kapansın yolllarım sensiz gidersem
son gülüşüm olsun sensiz gülersem
kahrolayım senden başka seversem
ecel olsun bana senden başkası
ilk ve son sevgilim gerçek aşkımsın
Artık bu oyun burada bitti
Oynandı son perde
Elveda arkadaslar elveda şiirler
Artık bu sitedeki şiirlerim öksüz kalıcak
Çünkü bu geceden sonra sabahı göremeyeceğim.
Tüm sevenlerime hatıram olsun bu şiilerim
Ey arkadasım dostum sorarım sana
Neden bu sessizlik
Yüreğindeki fırtına mı neden
Yoksa bana olan nefretin mi?
Bana nefretin varsa nedendir ey dost?
Bir resim çizdim içinde kuşların çiçeklerin olduğu
Büyük bi zevkle ve heyecanla baslamıştım resmime
Önce içine yemyeşil çayırları çizdim
Sonra bir birinden güzel çiçekleri çizdim.
Sonra hayalimdeki küçük kulübeyi çizdim.
Sana ne kadar alışmışım ey sevgili
Senin güzel sesine o tatlı gülüşüne
Ne oldu da önce o tatlı gülüşü esirger oldun
Sonra o güzel sesin çıkmaz oldu.
Benden neden esirgedin bütün bunları neden
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!