İsyanım hayata
Beni bu hale düşürenlere
İsyanım Beni susuz çöllerde bırakanlara
geçmişe isyanım var
İsyanım Allah’a değil
İsyanım sevdiklerinin yüzüstü bırakanlara
Ağlamakta fayda varsa ağlarım
Bende kara bağrımı dağlarım
Akan sular gibi bende çağlarım
İsyan ederim isyanım kadere
Gülmek bana haram oldu neyleyim
Öyle bir zamanda girdin ki hayatıma
Gönlüm hayata ve yaşamaya küsmüştü.
Benim içime yeniden yaşam sevincini aşıladın.
İyi ki varsın iyilik perisi
Zaman geçtikçe birbirimizi daha iyi anlar olduk.
Kaderimde yalnızlık var
Kiminle konuşmaya başlasam
Fazla sürmüyor konuşmayı kesiyorlar
Ne yapıyorumda kimse konuşmuyor
Bir selama bir merhabaya hasret kaldım
Bugünlerde ömrümde kışlar yaşarım
Bir yaz akşamlarım, birde benliğim
Bir çayım var çift şeker karıştırdığım
Şu anki dakikalar durumumu anlatamaz…
Belki Sıcaktan yanıyor yüreğim
Bir şiir yazdım yine bu sabah
İçersinde umudun olduğu
Hayatın herşeye rağmen devam ettiği
Umutların yeşerdiği bir şiir yazdım.
Çiçeklerin böceklerin olduğu
Sana karşı hep dürüst oldum
Sürekli peşinden koştum
Yalnız bırakmadım ki düşersen ağlama diye
Ama ben düştüğümde sen hiç bakmadın
Ve ağlayan ben oldum
Yazdan kalma birgün var yine
Belkide ömrümün son baharını yasıyorum.
Yüreğimde yine buruk bi sevinç
Her zaman ki gibi içim açımakta
Yaşadıklarımı düşündükçe mutlu olmak istiyorum.
Oy sevdiğim ne yaptın sevgimize
Pardon canım ya sevgimize değil sevgime
Nasılda geçti dört ay sanki dün gibi
Bana dört ay sanki 4 yıl gibi geldi.
Bana bu ihaneti nasıl yapabildin.
Elbet benide sevenler çıkacaktır.
Herkesin yüreğinde bende yer bulacağım
Her ne kadar seni seven olsada
Hem seni Hem beni yüreğinde
Taşıyan biri mutlaka çıkacaktır.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!