Herkesin bi umutları hayalleri vardır
Kimisi gerçekleştirmek için çok uğrasır
Kimiside i çok uğraşsada başaramaz
Bende başaramayanlardanım
Benim birtek umudum ve hayalim vardı
Bir gün karşılaşırsak bir yerde
Bir zamanlar böyle benimde
Sevdiğime benziyor deyipde
Hatırlar mısın beni sevgilim
Aşkımızı sevgimizi her gün
Hani ben herşeyimle senin idin
Gönlünün son durağı...
Yaz mevsiminin ılık rüzgarı
Hani yaşamının amacı idim....
Gözlerim gözlerinden geçti bu akşam
Ölümden beterdir bundan sonrası
Yüreğim yangınlarda yandı bu akşam
Cehennem evimdir bundan sonrası
Kalbimde aşkın var elimde birgül
Bir girdabın içindeyim sanki
Herşey bana karşı sanki
Hayallerim umutlarım yıkılıyor sanki
Hayat bana oyunlar oynuyor sürekli
Çekilmez olmuş artık yaşam
Bugün yine dibe vurmuş bir haldeyim
Yine çıkmaz bir sokağa girmişim.
Bir deliden farkım yok artık
Avare gibi dolaşıyorum bu sehrin sessiz gecelerinde
Ne bir evim var Ne de sığınacağım bir dost omzu
Gidiyorsun demek arkana bakmadan
Bunca geçen günlerin derdini sormadan
Dünya fani dünya bizler bir misafiriz
Yaşarken ölmekte var gelip geçiciyiz
Sevdim inkar edemem doydu gönlüm aşka
Sanki bir papatyasın sen
Koklasam da bitmezsin sen
Yanıma biraz olsun gelsen
Çiçek gibi kokuyorsun sen
Aşkın beni yakar mı dersin
Önce insana olan isyanla başladım hayatıma
Sonra umutlarıma kilitler vurmak zorunda kaldım
Başladım bir resme ama bitirilemeyen askın tablosu oldu.
Sevdiğime sitem ettim
Yanımda arkadaslarım dostlarım var sandım
İçimde artık eskisi gibi sızlamıyor
İçimde tarif edemediğim bir huzur var
Sebebini bilmesemde çok mutluyum.
Tıpkı ilk kez aşık olmuş gibi mutluyum.
Geride kaldı artık gönül sızıları
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!