Yağmur Şiiri - Ali Özer

Rahmet sağanağı gelirken gök kubbemizden,
Ayaklarımın ucunda biten, ufkum benim.
Hak katından gelmekte olan nuru görünce,
O zaman nur denizine dalar, yalnız ruhum, benim.

Öyle sırlı yağmaktasın ki, çok bilinmez gizli sende.
Sanki, ilahi bir ilmin anahtarı sende.
Ritmine bakarsan, çok şeyler anlatıyor sende.
Senin ahenginin sırrını taşıyan, o dil sende.

Bütün alemi unuttum,senin heyecanında kendimi buldum.
İlhamın en temizini aldığın yer belli,
Bedenime dolan her zerrenin adı belli,
Sen yağmursun, ben toprağın ateşi.

Ruhumdaki o kudretli kor ateşi,
Söndüreceksin,kutlu yolun hizmetçisi.
Sende doğdu, sende hayat buldu,
Güzel olan ne varsa, her katresi.