Gözlerin,seni ele veren,
Ruhun, sana acı çektiren,
Gururun,geri döndürmeyen.
Ahu bakışlı gözlerin,
Korla tutuşan ruhun,
Bir gurur uğruna gururun,
Anne,bırakma bu güçsüz zayıf bedeni.
Nasıl dayanırım, senin yokluğuna.
Sokaklar o kadar soğuk ve acımasız ki,
Bırakma ne olur umutsuzluk pençesine.
Sen, yüceler yücesinden bana bir meleksin,
Ağla kudüs ağla, dedi tarihler,
Ogün, bugündür, dinmedi göz yaşların.
Şeytan üçgeni sardı, dört bir yanın.
Ağla kudüs ağla, kaderine ağla.
Ne şehitlerin ne gazilerin var senin,
Divane oldum, bir nihâl-i revâna
Nedamet neye yarar, bu bülbül-i şeydâya
Sânırım derdime merhem, fermân-ı ilahi
Yeniden dünya buldu, zebun olan zayi.
Rahmet sağanağı gelirken gök kubbemizden,
Ayaklarımın ucunda biten, ufkum benim.
Hak katından gelmekte olan nuru görünce,
O zaman nur denizine dalar, yalnız ruhum, benim.
Öyle sırlı yağmaktasın ki, çok bilinmez gizli sende.
Açlığın sesini duyanlara ve duymayanlara.
Bir sokak lambasının altında,
Tir tir titrerken zayıf bedenim,
Bir lokma ekmek için yanarken yüreğim,
Açlıktı bunun adı, yaşayan benim.
Bu işkence, bu füsun neden?
Ne ile tutuştu, bu gönlüm senden.
Her ana aşkınla yanmakta bu sinem
Seni sevmekte, seni anmakta, sana ağlamaktayım.
Konstantin'in, hayallerimin şehrini görmekteyim,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!