sokakların karşı kaldırımlarında
ve apartman girişlerinin
aşınmış merdivenlerinde
içimdeki ben, beni benden kaçırır.
nerede görsem kendimi,
tanımamazlıktan gelirim.
her sabah uğramadığım çiçekçiden,
koklamadığım çiçekler alırım
ve hiç oturulmamış soframda
solmasınlar diye, suya koyarım …
güneş çıkar bazen bulutların arasından.
ya da bir yağmur aniden, ahmak ıslatan.
ne olduğunu bile anlamadan
ölür giderim..
Kayıt Tarihi : 10.12.2006 19:16:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (3)