Kiraz ağaçları
Hoşgeldin anne,
Uzun zaman oldu görmeyeli seni ,
Yüzün yine aynı ,
Sanki bir yabancının yüzü
hep gördüğüm ama hiç tanımadığım.
Çok özlediğimi anlama diye
ARTIK SENDE BİRAZ BEN GİBİSİN
Bin bir ümit
Hayalimde büyütüm
Gök yüzünde kuşlara
Hergün seni anlattım
Olmayacak şeydi ama oldu işte
Önce ben aşık oldum ,
Sonra da sen
Bir kuş gibi düştüm
Merhametli gönlüne
imkansızlıklar döküldü dudaklarından,
Gitmeliyim…
Biletimi aldım, Eylül kenarı ilk trene.
Zaman sarısı yapraklar dökülmeden, takvimlerden.
Bakınca yorulduğum yokuşları bırakıyorum
yaşlandığım duvarın gölgesinde.
Ben sana kaç adım geldim,
Saymadım.
Uzanıp tutamadığım ellerin,
Kuyuya kısa kalmış ip gibiydi.
Bir rüyaydın ,
Uyandığımda gözüme gerçek kaçtı.
Bir tesadüfle başladı herşey,
O sokaktan geçmeyecektim.
Tozlu raflarda unutulmuş bir
Hikayem vardı ,
O sayfayı bir daha açmayacaktım.
Nisan'da kar yağdı o sene
Üşüdü kiraz ağaçları
Olmadı hiç kiraz
Ceketimde sende kalmıştı o akşam Üşüdüm biraz...
Oysa seninle bahar konuşmuştuk
İnanamam senden başkasına,
tebessümlerin tüm kahkahaları
bastırırken neşesiyle,
içimi bir heyecan alır ,
adın her aklıma düştüğünde .
Tarif ederim seni kendime,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!