Vildan Uyar Şiirleri - Şair Vildan Uyar

bir gece ansızın
bir şairin kelimelerine sığınır acım
...
ve bir an gelir, nefesim kesilir
şairin elinden içerim
kadeh kadeh ölümü..

sen gelmesende, hayalin gelir..
ben görmesemde, kalbim hisseder...
geceleri saçlarıma yıldızlar yağar
yüreğim sen dolar, gözlerim ağlar
sen gelmesende, hayalin gelir...

daimi hasret kervanı, geçiyor gönlümden
içinde seni de götürmek istiyor
gitme kal desem
kalır mıydın, ikimiz de göçüp gidesiye kadar?

hasret rüzgarı dalgalandırıyor saçlarımı

gözlerinde bir deniz
yarattım
yüzmeye halim kalmadı...

gelişlerinde bir gökyüzü
yarattım

Doğarız görmeden, bilmeden.
Büyürüz görerek, yaşayarak öğreniriz.
Son yolculuğa çıkmadan evvel, bildiğimiz doğruları aktarırız, bizden sonra yaşayacak ve anlayacaklara...
Hayatı yaşarız iyisi yada kötüsüyle.

Hayat tek düze olsaydı hakikaten bir anlamı olmazdı.

ayrılmış kelimeler...
dizeler sıralanmış tek tek
yolcudurlar şimdi...
bir garip duygudan
düşük heceli, sesiz kalmış halleriyle...
ne şekli var, ne de bir kuralı...

kelebekler istesede düşemezmiş
gözlere mil çekilse de görürmüş...

kalan ömrümde tutunarak
sallandım kanatlarımla gecelerde...

Ağlasam şimdi...
İki noktadan teğet geçse
Göz yaşlarım...
Ve sana değilmiş gibi
Beklesem yine de...

'güldüğümde, aynada bana yansıyan hayal'
'sadece tek bir kırmızı gül'...
o gülün kokusu, 'sana ' adanmış'
odam hasret kokmuş, özlem derine işlemiş...

gülmeni istedim...

son kez ıslanmak hazan yağmurlarında...
ve son kez köpükten umutlara sarılmak...
ne yazık son kez aralamak kapıyı...
son kez 'son' demek ne kötü...
sonu gelmişliğin sonunu yaşamak...