Nergisler Hep Yaşar Tıpkı Güller Gibi Değil Mi? (Hikaye)
Düşünüyorumda, papatyaları bir çocukken koparırdım ben..
Büyüdüğümde anlamıştım, papatyaların yapraklarını
seviyor, sevmiyor diye sesli söylemek için kopartmam gerekmediğini.
Papatya, o haliyle çok daha güzeldi.
yazdığı her satırda nefes alır
kelimeleri, cümlelere bırakır acıyı.
gülümser, hüzünlü ve kederli
bir güzel bestenin, savrulan yaprakları olur
eline aldığı gülleri...
yakın olur(um) / sun
güneşe döndüm sırtımı
yüzümü aya...
gözlerim yıldızlarda
bedenim, iki gölgenin arasında
ruhum sıkışmış
resmini çizebilir misin şarkıların?
yıldızları geceden ayırabilir misin?
dalgaların köpüğünü eleğebilir misin?
tuvalimde mavi bir öpüş kalsın...
bırak...
hatırlıyor musun annem?
hani kısa saçlı, kulağımda minik bir küpe
dolaşırdım dışarıda...
sabahtan akşama...
akşam oldu mu nasılda bulurdun?
oynadığım yıkıntı evin içinde...
adını "deniz" koydum senin
sularında yüzmekten bıkmadığım
ve boğulmaktan korktuğum..
adını "deniz" koydum senin
sonsuz ve imakansız
kendinle başbaşa kaldığında
içindeki sesle konuşmayı öğrendiysen eğer
sus sevgili!
çünkü korkutacak seni
ama sen yine de dinle hep içindeki sesi
sevgim kalbime sığmıyor
bedenim ruhuma,
üzgünüm artık dar geliyor
düşüncelerim daha bir büyüdü
boyları uzadı...
beynimin duvarlarına çarpıyor
Bir Gece ve Gecenin İçinden Geçenlerdi Yine (Hikaye)
Hastanede bugün kaçıncı günüm bilmiyorum.
Yattığım yatağımdan doğruldum. Penceremin kenarına zorda olsa varabildim.
Güçsüzdü bedenim, dizlerimin feri azdı.
Uzakları düşündüm. En yakınımda olanlarda uzağımdaydı. Ne kadar uzaktılar bana...
şiir duyguların pusulası..
ve pusulanın gösterdiği denizde
önüne çıkan bir sandaldır şarkılar...
yine de kapatmadan pencereyi
son kez sula çiçeğimi..
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!