sakindi mavi
kızıllaşırken saçları
boyun eğerdi yağmurları
dalgaları kararsız
kıyıda bekleyeni olmalıydı
bir şehir sustu ardımdan
ağlıyor şehir...
şehirin adı
İstanbul değil
'ben artık umursamıyorum'
seni unutmak isterken ben,
bende yaşıyorsun sen...
hangi köşe başından geçsem,
hangi dağın ardına gitsem,
seni görüyorum yeniden
sen gittin uykularım da bitti
gözlerimi kapayıp düşlediğim düşlerim
onlar da terketti beni
sen gittin, şiirlerim hep yarım
sözlerim;
En kötü kader olsa gerek, seni sensiz yaşamak...
Sevdiğimi söyleyemedim, içim sızlar...
Hasta olduğunu duyduğum gün, pişmanlıkların en büyüğünü yaşadım.
Ve senin yanına koştum... Ama, hiç arkama bakmadan...
Benim de yüreğim hastaydı zaten, sendeydi dermanı...
Ama bunu sana söylemedim bir tanem...
sözler yürekten gelmedikçe
iki kalp birleşmez..
sözler, gözlerden yansımadıkça
öz, söze dökülmez..
Ömür yeterse
Bir gün mutlaka,
mutlaka
Bir cümle kuracağım.
Bitmemiş, sözleri yazılmamış
sevda şarkısını söyleyip
yıllar öncesinden kalan sarkıtlar
ve içimde çılgınca dans eden biri var
dışıma sessizliğin lavları püskürür
yakıp geçer şiirlerin dizelerini
ben sevdamı
maviye yükledim
sana gönderdim
mavi en çok sevdiğim renk
mavi olan nevarsa hepsi benim
çalıntı bir an' a tutunuyorum
avunuyor...
avutuyorum...
kendimi yollara vuruyorum
yağmur yağıyor üzerime
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!