memleketimin kıyılarında
sessizce uzanan yolların ucunda
kıyılara vuran dalgalar..
ve kıyılarıma çarpar gerçekler birer birer
bakışlarım, zaman boşluğunda koşarken
bir şiir yazdım gökyüzüne
gökyüzü bulutla kaplıydı
ardında yağmur saklıydı
biliyordum
yazdığım şiiri, yağmur damlaları sana getirecekti
henüz yirmi yaşındaydı
silah nedir bilmezdi
dünyayı hiç tanımadı o,
sözlüydü, sözlüsünden
bir al mendil aldı
bir kahbe kurşun
Ben üşüyorum. Aylardan eylül, günlerden bir günün ertesi.
Yaşadığım şehir üşüyor, yine aylardan eylül, günlerden bir günün ertesi.
Oturduğum yerden kalktım. Kağıdı ve kalemi düşürdüm elimden.
Odamda ki tek pencereye yöneldim. Aklıma düştü yine.
özlemle, beklediğimiz gecede ki düşlerimiz
artık geceye teslim etmiyor kendini...
'seviyorum ' dedik de belkide biz
vuslatın değilde, ayrılacağımız günün
yolunu bekledik
yağmur yağarken çarpan duvarlara
Bir hüzün dolaşıyor odamda. Seninle son konuşmamızdan sonra, çerçevenin içinde resmin daralıyor gitgide ve sen kayboluyorsun en başta duran tabloda.
Aydınlık demiştim de; gülüp alay etmiştin ya.
Oysa ki biliyordum; 'karanlığı engelleyen tek şey aydınlıktı'...
Denedim inan, seni unutmayı ama olmadı.
mavi bir sayfa açtın
mavi kuru boyayla boyadın
arada ben sulu boyayla
üzerine kurşun kalemle
yazdın şiirini
hani o bana yazdığın 'tek şiir'
herşeyi 'ayrılık' üzerine kurmamış mıdır yaradan?
yaprak düşer dalından, yağmur iner bulutlardan...
mevsimler ayrılır, arkasındaki mevsim gelmeden...
'seviyorum' derken bile ayrılır sözler dudaklardan...
'hoşçakal' derken, gözlerden süzülür damlalar...
kaç mum eritti geceleri gözlerim
zamana teğet, ölüme inat
bir seni sevdiğim gerçeği, kaskatı duruyor
zamana meydan okuyor, ayrılığa inat...
"sensiz yapamadım" dedim
"ben sensiz yapabiliyorum" dedi
bana hiç yalan söylememişti
ve söylemedi..
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!