sesime değen şarkıyla
kalemime düşen harflerin
bozguna uğrattığı birikmiş suskunluklarımı
yolu olmayan, bir yolculuğa çıkartıyorum...
yıkamaz hiç kimse duvarlarımı derken ben
sanki hep vardın
sanki hep oradaydın
seni daha önceden tanıyordum
ve sanki...
seni önceden beri
seviyordum...
Kırmızı güller, solmuş ne yazık!
Yaprağını döküyor, papatyalar..
Mor menekşe isyanda...
Anlamsız bir ifadeyle bakıyor,
Sedir yaprağı
teninde emanet izleri sorgulayacaksın...
gözünden sadece bir damla gelmesini bekleyeceksin
eski bir ıslaklıksa hala dudaklarında
cama vuran her damlada,
söylenenleri duyumsayacaksın
doğum nokta (.)
ölüm nokta (.)
iki nokta arasında teğet geçen çizgide
adını yüreğimin yoluna kazıdım
üç noktaları inadına koydum cümlelerin sonuna
fırtına bitti sanırım
şimdi fırtına sonrası sessizlik
sensiz olan sahnede
rolü az da olsa
yine de repliğini söylemeli
Aşk mı sevgi mi diye soralar ya hep... 'Hiç aşık oldun mu? ' der biri...
Cevaplar genelde 'hayır olmadım' olur. Peki neden bu kadar zor rastlanılır?
Neden zor olandır ve neden yaşanması kolay değildir?
Aşk neydi? Aşk bir 'an' dır. Şımarık, haylaz bir o kadar da çılgın coşkulu...
Aşk, sınır tanımaz. Aşk, asla affetmeyendir. Her şey 'o 'olur. Dünyanın merkezi de dahildir buna. Baş döndürür. Aşk, sinsidir, gizlice giriverir.
Tutku; yanında değilken sevdiğin ya da sahip değilken herhangi bir şeye, onun müthiş kokusunu duyup, tadını vermektir.
Hissedilmesi zor olanı hissetmektir.
Bakışlarda ki sevgiyi, çarmıha gerer gibi acıtarak, acıyarak seyretmektir uzaktan önceleri...
Sonraları ise; en yakınındaymış gibi, içindeymiş gibi yaşamak ve yaşatmaktır.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!