Vildan Altunbaş Şiirleri - Şair Vildan ...

susmak gerekir bazen
konuşmalar kifayetsizdir
anlatmak acı verir artık
her an tekrar eden bir acı
susmak
acıyı hafifletmez ki

Korku

bir hayli uzaktı bana umut
bir düşüm vardı yıkıldı
güneşlere kağıttan evler kurmaya kaltım
hepsi birer alev topuna dönüştü

KÜÇÜK KADIN

Karlar yağarken, ellerim dondu ama içim ısındı,
Biraz çocuk oldum, eski günlerdeki gibi.
Bir an kar durdu,bende durdum,biri uzaklaştı,
Bir‘den hiç yokmuş gibi kayboldu ayak izleri!

iyilik yokmu kötülükteyim
umutsuzluğun kederin tam dibindeyim
nereye kaçsam ruhum kilitli
sıçradıkça vurdum yerden yere kendimi

mor akşamlar

NOKTA

Nisan yağmurları bir ıslatır bir kurutur,
Sen ağlamasanda o senin için yasa durur,
Sen yağmurlarla bana gelirmisin? ,
Yoksa bu yağmurlarla benimi götüreceksim? .

ufacık dertlere bile karşı duramıyorsun,
hep hüzün içinde,ağlıyorsun,
öfkesi beni bitiriyor,
tek sert bakışına bile katlanamıyorsun,
bir anda tüm evrenden uzaktayım,
ölüm yakın bana,

ÖLMEK İSTİYORUM

Düşünürken seni, bulmak istiyorum kendimi,
Yürüdüğüm yollardan, sana gelmek istiyorum,
Her beş vakit namazda, huzuruna varmak,
Anlım secdedeyken, ölmek istiyorum.

Şiirlik bir gündü o gün,
Çünkü şiirlerde bulunurdu bunun tarifi,
Öznesi kocaman bir ümmet,
Yüklemi yetim,
Kafiyesi maznundu,
Ve birileri vardı,

TÜKENMİŞ BİR ŞAİR

Sabır taşıyla doğmadık ki biz!
Bizimde deliye dönen bir yanımız vardır! ,
Yada biz değildik ki! bir melek!
Bizimde karaya çalan bir yüzümüz vardır.

ve hangi bıçak keser artık seni
yada daha hangi tekme,tokat
hangi yumruk acıtır bedenini
hiç biri değil mi hiç biri
sen yoksun artık ya
sadece ruhruz cansız