Veysel Şimşek Şiirleri - Şair Veysel Şimşek

Bilmeden her şeyi söyleyen kem dil,
Kendini beğenmiş egois bencil,
Ölüm Haktır dostum bunu böyle bil,
Ne yazıkki giden geri gelmiyor.

İnsan ölür toprak olur bedenler,

Söylesende anlamayan anlamaz,
Çıkarı olmasa seni yanlamaz,
Bu gün böyle yarında olsa sonlamaz,
Hainin dostluğu pazara kadar.

Ancak seni malla mülk ile sever,

Eskiden çobanken koyun güdenler,
Başını alıp dere tepe gidenler,
O çoban kılıklı sefil bedenler,
Şimdi ise işinin ağası olmuş.

Dostum bu dünyada bir gerçek varki,

Doğuştan yazıldı benim kaderim,
Ben böyleyim böyle geldim giderim,
Ne sıkıntım biter nede kederim,
Silinmez alnıma yazılan yazı.

Kısmet haktan ne var ise verilen,

Bir düşündüm bin defa hayel kurdum,
Bilinen gerçeğin farkına vardım,
Bu soruyu ben kendime hep sordum,
Eski günler bu günlerden güzeldi.

işim olmaz hainlerin köyünde,

Sılayı düşündükçe yanar içimiz,
Kader gurbet ele attı göçümüz,
Ne idi günahımız ne idi suçumuz,
Koca şehir mekan bize yurt bize.

Fakirin yuvası tahta taraba,

Rezil kepazeler vicdana gelmez,
Açlık zordur yemesen içmesen olmaz,
Tilkiden çakaldan bize pay kalmaz,
Bende anlamadım nasıl bir dünya.

İnsanlar bu telaşla nereye koşar,

Hased,hesad nedir bilmem inadın,
Cahil nankör bu aralar bunadın,
Garip şair bilmem kimi kınadın,
Nere gitsem cahil nankör yük bana.

Gözü görür ama kalbinden kördür,

Bir hal vardır bu adamda,
İçerde dışarda damda,
Her düğünde her Bayramda,
Zırlar bizim Gölük zırlar.

Bizim eşek gider önde,

İnsan dünyaya gelmişse,
Birde kula kul olmuşsa,
Eğerki insnlık ölmüşse,
İnan dostum zordur hayat.

Yalnış hesap tutmaz ayar,