Veysel Koşar Şiirleri - Şair Veysel Koşar

Takatsız gönlümden düçar olmuşam
Safayı yitirmiş, hüzne salmışam
Sonu yok gecede zifir kalmışam
Ben bende değilem narda bul beni
Bir yitığe adres darda bul beni

Senelerin asra sığdığı zaman
Bir geldin bir gittin sessizce amcam
Elemin sinemi eğdiği zaman
Bir geldin bir gittin sessizce amcam

Meltemli bahardı masum yüreğin

Ehli dil kıyamda hasbihal eder
Ayağını süre süre var gayrı
Lebi lebe vurur sözü bal eder
Himmetini düre düre var gayrı

İzler çürür varanlardan yol olur

yalnızım
yüreğimin çölünde ıssızım
acıkmışım susamışım
ve ben
katıksızım

Kızıl akşamda Cihan döner oldu seraba
İnleyen bu şiirim yitiğine maraba

Ufkumun gözbebeği göç etti mi yerinden
Eyvah! İdi sermayem sarsıyordu derinden

Gelirsen eğer,
Sessiz sedasız
Elin elime vardığında
Kuyudan çeker gibi
Cumaya varan akşamda gel
Yeşile bürün de gel

Burcum, hasretimdir
Yere göğe çakıldım,
Seni bekledim.
Suya düştü resmin
Suladım toprağımı

Sustum,
Ve sustun.

Sustu ne varsa
El, dil, cisim... sustu.
Baş öne usulca

Elinde kadehin, beklersin beni
Ağu mu şerbet mi içmeden Suzan
Harareti vurur, yakıyor teni
Felekten feleğe geçmeden Suzan.

Ey Suzan‘ım çoktur senin âşığın

Van Gölü ayarında ben
Bir suyum işte
Yüzülür
Attığın kulaçlar
Niyeti neyse
Sayılır işte