Veysel Koşar Şiirleri - Şair Veysel Koşar

Veysel Koşar

Gülşendi...
Aklım ruhum bedenim,
Şen şakrak bakışlarımdı ötüşen.
Yürürken cana
Ayaklar süzülürken.
Hava değişti aniden,

Devamını Oku
Veysel Koşar

Gönlümün sıhhhatı dostun elinde
Ya sorulur gardaş ya da sorulmaz.
Selamım dizilmiş sazın telinde
Ya vurulur gardaş ya da vurulmaz.

Vefayı yükledim serdim izine

Devamını Oku
Veysel Koşar

Kara kandır kalem, gezinir durur,
Benden aldığını satar burada.
Kâhi taht üstüne geçer oturur,
Kâh darağacıdır asar burada.

Devamını Oku
Veysel Koşar

Çınarın dibine yaslanmış çocuk
Gözleri nemlenmiş sararmış uçuk
Elinde kırılmış tüylüce çubuk
Çıkan bu köklerden neyi arar ki?

Dayamış belini gövdeden yana

Devamını Oku
Veysel Koşar

Dedim
Gönlü kırık, virane, arıyordu teselli.
Kendi özünden yana, bal olan Lokman hani?
Dediler
Eyyüb ki derdi ağır, can evine asılmış
Ekşitmemiş yüzünü, o sabır sende hani?

Devamını Oku
Veysel Koşar

Akla düşen başkadır
Gönüldeki başka
Dile gelen daha başka
Hele sözde hayat bulan o da başka
ve sana gelen
Ne akıldakidir, ne gönüldeki

Devamını Oku
Veysel Koşar



Bazıları,
Mamur bir hayat için
Ne gövdedir, ne sütun
Ne duvardır, ne çatı

Devamını Oku
Veysel Koşar

Can bir kıvılcım yanıyor,
Tutuştuğu yerde.
Canan alevsiz harsız
Olduğu yerde

Can yer bitirir,

Devamını Oku
Veysel Koşar

Semeğe kıymeti verdiler amma,
Emrah için emeğe n'oldu bilmem
Yetmedi kavağa çıktılar amma,
Selbi için demeye n'oldu bilmem...

Karakoyun, Yusuf silindi mi ne?

Devamını Oku
Veysel Koşar

Yok deme ihtimaline gömdüm sevdamı
Gururum aşkımdan ağır geldi Eylül...

Devamını Oku