Veysel Koşar Şiirleri - Şair Veysel Koşar

Veysel Koşar

Varlığa ocak
Benliğe salıncak
Bahara kucak
Memleketim var benim

Kızlarına duvak

Devamını Oku
Veysel Koşar

Hep merak ederim acaba neden
Konanı uçurmuş vardığım gönül?
Seraba mı düştü taşıdığım ten
Boz bulanık olmuş girdiğim gönül.

Hendekler engeller sarmış dört yanı,

Devamını Oku
Veysel Koşar

Handan'ım
Bazen bir söz,
Bir kelime...
Vallahi ediyor candan.
Dikkat et olur mu?
Ey handan,

Devamını Oku
Veysel Koşar

Yok deme ihtimaline gömdüm sevdamı
Gururum aşkımdan ağır geldi Eylül...

Devamını Oku
Veysel Koşar

Semeğe kıymeti verdiler amma,
Emrah için emeğe n'oldu bilmem
Yetmedi kavağa çıktılar amma,
Selbi için demeye n'oldu bilmem...

Karakoyun, Yusuf silindi mi ne?

Devamını Oku
Veysel Koşar

Can bir kıvılcım yanıyor,
Tutuştuğu yerde.
Canan alevsiz harsız
Olduğu yerde

Can yer bitirir,

Devamını Oku
Veysel Koşar

Çınarın dibine yaslanmış çocuk
Gözleri nemlenmiş sararmış uçuk
Elinde kırılmış tüylüce çubuk
Çıkan bu köklerden neyi arar ki?

Dayamış belini gövdeden yana

Devamını Oku
Veysel Koşar

Dedim
Gönlü kırık, virane, arıyordu teselli.
Kendi özünden yana, bal olan Lokman hani?
Dediler
Eyyüb ki derdi ağır, can evine asılmış
Ekşitmemiş yüzünü, o sabır sende hani?

Devamını Oku
Veysel Koşar

sana varmak için
yokuşlar, bentler de neymiş
tümseklerde çakıl olsun
çaylara, yosun dolansın isterim
ayağım yer tutar, ellerim siper

Devamını Oku
Veysel Koşar

Akla düşen başkadır
Gönüldeki başka
Dile gelen daha başka
Hele sözde hayat bulan o da başka
ve sana gelen
Ne akıldakidir, ne gönüldeki

Devamını Oku