Duymaz mısın avazımı;
Gel sinemden kan sızıyor…
Kimseler çekmez nazımı;
Gül sinemden kan sızıyor…
Bırak gül dudaktan ah’ı;
İliklerim buz tutuyor baharda,
Dallarıma kar yağdırdın hayırsız.
Kardelenler buzda bile açarda,
Güllerime kar yağdırdın hayırsız…
Yazım, kışım bir birine karıştı.
Yürek dayanır mı böyle avaza
Ötme dertli, dertli karalı keklik
Kardelen direnir kara ayaza
Yabancı değilsin buralı keklik
Cemre düşsün poyraz essin bağrına
Senden ayrılırken içime düşen
Koru söndürecek kar getir bana
Sanki yanar dağdı içimi deşen
Ela gözlerini sar getir bana
Sevda pınarından özlem tasını
Sen dalgasın bende kıyı
Yeller getirmedi seni
Duymadın mı bu şarkıyı
Teller getirmedi seni
Saçlarını yelken ettin
Hayırsıza sitem etsem boşuna
Yine bildiğini okur efendim
Gönül tezgâhının geçip başına
Kendi nakış’ını dokur efendim
Yol vermez, geçilmez dediği dağı
Gözyaşlarım ıylım, ıylım süzülür;
Hasretin gölünde kürek çekerken…
Umutsuz can bir kenara büzülür;
Hasretin gölünde kürek çekerken
Ay ışığı vurur serin sulara.
Dağlardaki çiçekleri toplayıp,
Saçlarına taç yapardım hayırsız.
Kâkülüne kırmızı gül saplayıp,
Beliğini kaç yapardım hayırsız.
Kurdeleni yüreğimin kanından,
Baharda açardım çiğdem çiçekle
Bahcemden bağımdan söktü yar beni
Geçen bahar gelmez bekle ha bekle
Beşinci mevsime ekti yar beni
Gönül tarağında öce taradı
Gelmemek için mi gittin;
Doğrumu ey kara gözlüm…
Hasretine hedef ettin;
Bağrımı ey kara gözlüm…
Tutar mektubunu koklar.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!