Veysel Alkan Şiirleri - Şair Veysel Alkan

Erzurum'un İspirlisi,
Yaman olur her birisi.
Bizimkisi zır delisi,
İspirli Müştehak Emmi.

Sekiz yıldır tanışırım,

Nasılsın diyisin,nasıl olalım?
Bilisin halimiz beter Kızanım!
Süleyip seni de niye yoralım?
Sen İsle ol,bizi kolver Kızanım!

Buğdayı bekledik,para etmedi.

Hakkından fazlaya,elin uzatma.
Haksızsa kazancın,haram kızanım!
Yolsuzluk yaparsan,yoluma çıkma.
Girmesin kesene,haram kızanım!

Dürüstü kovma ve yerme ha sakın.

Sulanıp hemencik,dökme yaşını.
Acıyla iğlenme,sen be kızanım!
Sörkeltip kendini,iyme başını.
Gencecik fidansın,sen be kızanım!

Daha dün bebektin,büyüdün be ya.

Derdini derdime ekliyorum bak,
Kendinden pay biçip bilemez misin?
Kaç yıldır yolunu bekliyorum bak,
Gururdan vaz geçip gelemez misin?

Gurbete düşünce gönülden çıktık.
İsmimiz,cismimiz unutuldu mu?
Hani aynı dededen,aynı kandandık.
Olur mu akrabalık, böyle haloğlu?

Bende bu hanelerin bir üyesiyim.

Hayat denilen şey dostlar,
İnanın çok sıktı beni.
Ardı sıra gelen dertler,
Genç yaşımda yıktı beni.

Geçen günleri sayarken,

Dünyanın barışı idim,
Medeniyet arşı idim,
Zulümlere karşı idim,
Zalim dedi hep avrupa.

Adil oldum,hak tanıdım,

Ne sade halin var ne güzel kokun,
Yalancı baharın sensin gerçeği.
Dalından düşerek tenime dokun,
Renk gelsin yüzüme Ayva çiçeği.

Kış boyu karalar bağlayanların,

Hiç boşuna paralanma,
Şudur sana layık sözüm.
Sen herşey olursun amma,
Adam olamazsın gözüm! .

Yedisinde her ne isen,