Veysel Alkan Şiirleri - Şair Veysel Alkan

Mektupların yakıldı resimler yırtık,
İster ağla ister gül sen bileceksin.
Şu gönül defterinden silindin artık,
Şimdi nasıl içimde yer edeceksin?

ABD ve AB oynuyor oyun.
Diyorlar Irak'a girmeyin durun.
Gittikçe artarsa bölgede sorun,
Mehterle coşarız,Marşla coşarız...

Hedefte Bağdat olur,kalplerde iman.

Atıyorsa yorgun argın,
Durmayacak mıdır sanki.
Yürekler de biter bir gün,
Sözler kalır kuldan baki.

Vermese de hayat hiç haz,

Kime yakışır ki,sana yakışan?
Kim demiş, sevdiğim dünya güzeli?
Bir çift ela gözdür sende bakışan,
Öldürür değeni 'Pembe Küpeli! '

Bu edan,bu hâlin kimde bulunur?

Elimdeki sazım benim
Kış ortası yazım benim
Allaha niyazım benim.
Olmaz sensiz kızım benim.

Söylediğim sözü dinle

“Neler oldu ardımdan? ” Diye sorarsan,
Söyleyecek bir şey yok sözlerim bitti.
Çok kötü bir haldeyim eğer anlarsan;
Yokluğunda ağlarken gözlerim bitti!

Her insan mutlaka ister de sevmek,
Seveni bulmak zor,nerde Muhterem?
En güzel duygudur inan sevilmek,
Ne mutlu sevdiysen bir de Muhterem!

Hissetmek kolaydır deli seveni,

Nur yüzlü sevdiğim hiç yadırgama,
Bu gönül çok zaman dertle dağlanır.
Doğmazsın günüme düşerim gama,
Gözlerim her zaman böyle ağlanır.

Düşmüşüm de çöllerine neler çekmişim,
Hasretinin sayesinde bak delirmişim.
Aşkın ile Mecnun'a dönen benim de
Sen yüzüne bakılacak bir Leyla mısın?

Dağlarının ötesinde hep ben kalmışım,

'Sevdim' dedim; sevinmiyor.
Sevgim ile yetinmiyor.
Amacı ne, bilinmiyor.
Zerre insaf yokmuş onda.

Hep bana naz,bana gurur.