Bazen ağlarsın
Cennet süpürgesi kirpiğine
İki billur damlası asarsın...
Bazen ağlarsın
Şeyda bülbül misali
Şu Hasanpaşa’nın Havva Gelini
Uzat öpeyim kınalı elini
Kalbinden salıver sevgi selini
Sözlerin derdime devadır anam.
Basmadık yerin yok Hasanpaşa’da
Büyüsü bozulunca bazı şeylerin
Değişiverir yüzü mevsimlerin
Solar, ıtırı kaçar çiçeklerin
Kar yakar, güneş dondurur
Düzenin, dümenin bozulur...
ANNEM
Kundağa uzanan şefkatli elsin anne
Güvenin, sevginin zirvesisin anne
Yüreğime vurulan ilk aşkın mührüsün
Dünyanın en güzel varlığısın sen anne
Akşamdı
Evlerin Işıkları huzura yandı
Besmeleyle kuruldu sofralar
Eller ekmeğe uzandı
Akşamdı
Ayrılacağız
Darmadağın olacağız
Dağılacağız, pare pare
Ayrılacağız, vuslat biçare
Ve sen;
Yaz sıcağında dağlarımda kar oldun
Karakışta ısıttın yaz, bahar oldun
Gurbet ellerinde hasret, efkar oldun
Derdim ile dertlendin, ahuzar oldun
Duam oldun, medarıiftiharım oldun
Damarımda kanımsın
Bayram gelmiş giymemişiz alları
Çoluk çocuk süslememiş yolları
Büyük küçük öpmemişiz elleri
Bayram gelmiş; uğramadı bizlere
Bacalarda tütmez olmuş dumanlar
Bazen yokuşlarda nefessiz kalırsın
Bazen inişlerde tökezler, yuvarlanırsın
Bazen de düz yolda ayaklarını dolaştırırsın
Bazen tırmandıkça büyür dağlar
Bazen yürüdükçe uzar yollar
Bazen de tutundukça kırılır dallar
Karlıdır dağları, suları berrak
Tertemiz doğası, verimli toprak
Ağacı pür çiçek, yemyeşil yaprak
O köy nerde, bilen varsa söylesin.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!