Hani
Büyük depremler olur ya
Taş üstünde taş kalmaz
Naçar kalırsın ya bir başına
Yıkıntılar arasında…
Sokaktaydı
Minik elleri şakaktaydı
Kıvırcık saçlarının gölgesinde
Kara gözleri öylesine derindi
Adını sordum
Demedi…ses vermedi…
Faltaşı gibi açılmış gözlerinle
Yine ava çıkmışsın sayın acuze
Ulemalık ukalâlığı seyrinle
Ava gider avlanırsın sen acuze
Bencilliğin zirvesinde kırıttıkça
Hatice Öğretmenimize
Biz bu güzel okulun
A serisiydik
Biz bu güzel bahçenin
Yediveren gülleriydik
Tam zamanıdır diyorum
İnzivaya çekilmenin
Kuytu,sakin bir mekandan
Seyretmeliyim olanı biteni
Bazen gülmeliyim,hop kalkıp,hop oturup
Bazen üzülmeliyim boynumu burup
Bundan gayrı
Hayatın acı hakikatleri
Kırkikindi yağmurudur gözlerinde
Su, kezzap olup yakacaktır
Bakıp da görmeyen gözlerini
Hayat denizini geçmen zehaptır
Şafakla uyandı, Mehmet Onbaşı
Alelâcele giyindi
Abdest gerekti
Temizlenecekti
Silahını ve havlusunu aldı
Kimseye görünmeden
Erkekçe severdik
Kora kor, dişe diş
Korkmazdık aşkın ateşinden
Sevdiysek ve de sevildiysek
Söker alırdık sevdalımızı
Dağların yüreğinden…
Ben senin,
Kıyılarınla sevişen
Bir dalgayım.
Usulca saçlarını okşayan
Bir meltemim
Her karşılaşmamızda
İnsan
Gün olur
Kor tutar
"Canan"ın elleri deyip avuçlarında
Dağlanır elleri
Ellerin acısını, el bilmez…
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!