Veli Pan Şiirleri - Şair Veli Pan

Çok olmadı tanıdım seni
Sende yanıksın benim gibi
Keşke çıksaydın karşıma önceleri
Yaşamazdım yıllarca meddücezirleri
Sanma rahatsız eder hatıralar beni
Onlarında özel bende yeri

Bir gün ölürsem sana doymadan
Her canlı gibi mezara konduğum an
Vasiyetimdir sana bir top karanfil
Gelirde mezarıma koyduğun zaman
Hele arasına sevdiğin o gülü katarsan
Rahat uyurum güzelim

Veda için geldim sana
Hüzünlüyüm otur yanıma
Son defa konuşalım baş başa
Mehtap Ay ve Sen ne güzel tablo
Tablonun içinde üzüntülüsün belli
Bir şeyler anlatıyor ılık esen İzmir meltemi

Ayrı düştük eşten dosttan
Sanki karşımızda tek gözlü korsan
Yedik bitirdik ne yatak kaldı ne yorgan
Soyun sopun kurusun virus

Seremez olduk dışarı postu

Kapıldım yine duygu seline
Daldım hayal âlemine
Hatıralar geliyor peşi peşine
Her hatırada sen başrolde
İçimi acıtıyor hatıralar yine
Bir hatıra canlandı gözümde

Havada sulu kar
Ruhumda hüzün
Dışarda soğuk
Gönlümde yar
Gözlerim seni arar
Aklımda senle geçen kışlar

Yine düştüm yollara
Attım kendimi dağlara
Yağmur yağıyor Istrancalara
Gözyaşlarım katılıyor yağmura
Düşünüyorum ne oldu bana
Bu bayramda neden düştüm yollara

Zordur dostum yalnızlık
Anlatmak çok zor içinde bir boşluk
Düşüncelerin bile fazla sürmez bir anlık
Bir şeyler anlatmak istesen de etrafın yalnızlık

Geçiyor günler haftalar aylar
Farkında mısın dostum
Kaç oldu geçen yıllar
Birer birer kayboldu o eski dostlar
Ağaçlarda kalmış tek tük sarı yapraklar
Bizlerle benzeşiyor ağaçlar

Dillerin keskin bıçak yarası
Bakışların silah kurşun yarası
Sen yoksun ayrılık yarası
Bağrım yanık gönül yarası
Çok fazla gurur aşk yarası
Bitmez bende kalp ağrısı