Veli Pan Şiirleri - Şair Veli Pan

Ah güzelim
Senin adın hüzün
Benim adım oldu sevinç
Hüzünlüyken tanıdım seni
Anlatmıyorsun derdini
İnan bana yeter ki söyle

Diyorsun anlat bana sevmeyi
Çorak topraklar çocuğuyuz
Utangacız aynı zamanda
Nasıl anlatayım sana
Belli etmeyiz sevgimizi ona buna
Adam akıllı severiz inan buna

SINAV
Yoruldun arkadaş yoruldun
Hiç mi bitmez bu ne çaban
Bir gün olsun gülmen
Çocuk yaş da başlar çilen
Okuldu askerlikti derken

Anadolu kavağında
İki genç sevgili
Sıkça sarılıyordu kız oğlanın boynuna
Balıkçı lokantaların yanı başında
Kolye satan satıcı ve kolyeleri tablada
Genç arkadaş aldıkları siyah kolyeyi

Özlemle bakıyorum şimdi her siyah saçlıya
Siyah saçlar hatırlatıyor onu bana
Yıllar geçse de dalıyorum hatıralara
Siyah saçlı kız düşüyor hep aklıma
Bir altmış beş boylarında
Kaşlar kalem gözler kapkara

Her gün batımı başlar yürek sızısı
Bitmiyor güzelim bitmiyor
Gönlümün arzusu
Dinmiyor aşk acısı

Bak yine batıyor akşam güneşi

Sonbahar gibiyim bugün, kelimeler dilimden dökülür
Hazan dolu bir mevsim, geçen yıllar geride kalır.
Hatıraların izleri soluklaşır, sevinçler unutulur,
Saçlarımdaki siyahlar gibi, göçmen kuşlarda kaybolur

Yine gördüm düşümde seni
Ardı ardına sıralıyordun sitemleri
Ne çok sevdiğimi bilmez gibi
Ettiğin sitemler yaraladı sinemi
Ah güzelim çözemedim ayrılığın sebebini
Bu aşk bu hasret öldürecek beni

Attım kendimi yine Büyükçekmece sahile
Ağır ağır yürüyorum dalmışım düşüncelere
Gelirken gördüm otobüsler dolu yine
İçimde bir sızı bak herkes gidiyor işine
Dedim bu saatte burada işim ne
Emeklisin arkadaş iş düşünmen beyhude

Duydum ki atıp tutmuşsun ona buna
Ne diyeyim artık sana
Gerçi hiç dost gibi olmadın arkadaşlarına
Oyunun kuralları gereği olsalar da aynı ortamda
Farkındaydım bambaşka hayallerin vardı orada
Gücün ve bilgin yetmezdi gerçekleştirmeye bunlara