Vedat Koparan Şiirleri - Şair Vedat Koparan

Hüzünde, hüzün
Hüzünde yüzüm
Hüznünde gece hüzün gözlüm..

Hüzünleri dağladık aşk ateşinde
Demle can demle geceyi

(kalmışım yanmış yakılmış ormanların susuzluğunda, nasıl içiyorum seni bir bilebilsen esmer tenlim, içimin dağlarının çağrılı sesisin, hırçın dalgalıdır ateş denizim
ülkem gibi vurgun ülkem gibi umutlu ülkem gibi tutkun, bir içim esmerliğinle ülkem gibisin. gecem karam gündüzüm karam tüm bozuklarımla kapına varsam sende beni alıp benliğine katsan, boşluğa sarındığım kanayan yoksunluğunda gecelerin, çay demi hasretinle, kokun gelir imbat rüzgârıyla körfezden, istencin doruğu bir sırtlan gibi soluksuz kalırcasına öpüş ateş dudaklarda kanırtırken, gamzende bir gün bir gül açar pınarlar çağlar. kavrulurken piç bir yangının ellerinde har yellerin savurduğu çocuklarız biz, ayaklanır içimin zıpır çocuğu seninle, günü toplayıp geceyi aydınlatan giz, hep bir çağrısın seven yüreğime, dile gelir gece ıssız sokakların sessizliğinde, gezerim basmadık yer dokunulmadık yalnızlık kalmasın diye zamanın törpülediği ellerimle can sıcağı kuğu zarafeti teninde, severim seni yar benli güzelliğim yaşanası aşkla ölümsüzlüğüne)

—kaç zamandır vurgun yediğimiz alt üst olan yaşamda el avuç açan bir dilenci olmuşum yar vatanımda hain kılıç vurur kazanmak istediğim lokmama ne aşım kalmış ne işim bu zalim kumpasta belki o denli bilmiyorsun seni nasıl katmışım bilsen kendimden fazla kendime isyanlardayım gelemeyişime-

haykırırsın özgürlüğe çağrılı sesinle

Kuşatılmış yaşam alanları
Boğum boğum bağ bozumu acıları
Yüklenmiş hüzün dağları

Hey vursun davullar
Duysun karanlıkların tanrıları

Ne zor şeydir ne acıdır köklerinden koparılmak ne yabanıl ne hoyrat bir yaklaşımdır bir leş yiyici gibi yaratılan değerlerin üzerine konmak asalaklara yakışandır.
Yok, edişin ölümün üzerine kurulan yalancılar şahlarının yaşamları nasıldır acaba;
Gerçek midir mutlulukları yoksa yapay mı, dışına şirinlik maskesiyle mi çıkar bencilliğin kalesini ören o kalede her şeyi kendinden menkul bilen alçakların sürmanşet mastürbasyon yalanları perdeler doğruları karanlık ne zamana kadar gerçeğe gölge eder.
Gelişleri bizden çok zaman önceydi zamansız amansız apansız acımasız bir tufandı gelen egemenliğin gücün erkinde asli iken atıl kılınıp yok edildiler. Hani nerede tüm Hıristiyan halklar Ermeniler, Rumlar, Süryaniler, Keldaniler.
Toprak böyle acırken gök böyle karabulutlar çekilip karanlıklar içindeyken kaç zamandır sesleri acıları duyulmaz olmuş suskuların koynunda arar sorar olmuşum çocukluk okul arkadaşım Meri Benezra seni gül derendi ellerin küçük bir çocuk eliydi elim elini sevgiyle dostlukla tutmak isterdim hani neredesin anılarımın güzel prensesi neredesin şimdi.

Elimde tutup taşıdım onu
Kaç saat
Kaç yol boyu
Kaç kilometrelerce

Ne anlam taşır dersinizde

Yokluğum da Sizlerde
Kimleri Gördüm Kimleri
Sabahın Uyanışında
Dost sevgileri
Derya
Gün öpüşleri..

Bir ses attım sesine
Kuyu derinliğinde
Yankısı geldi
Duydum seni yüreğimde
Gece izi yol alır yoksun
Ter içinde kalan bedenimde

Cemile kadın o günde her zaman ki tek düze yaşamının işleyişinde öğle üzeri ilçedeki belediyenin kültür evine gitmişti.
Tanıdık birkaç kadında oradaydı onlarla merhabalaşıp hal hatır sorarak sohbete koyulur. Kısa bir süre sonra yüzünde kirli sakalı otuz yaşlarında bir genç adam elinde selpak mendilleriyle içeri girer ve bayanlara elindeki mendilleri uzatarak almalarını rica eder.
Sosyal güvencesiz bir işleyişte birçok insan gibi keza ona da gemisini kurtaran kaptandı diye öğretmişlerdi.
Bu genç adam durumun getirdiği işsizliğin girdabında yaşamını sürdürmenin mücadelesini bir şekilde kendince verenlerdendi.
Zira dünya büyük bir krize girmiş Emperyal düzen üretim fazlasını tüketememenin açmazıyla insanları, toplumları bir sele kapılmışçasına savurup yutmaktaydı.
Bu varlık içinde yokluğun mu, yoksa yokluk içinde katmerli bir yokluğun mu ifadesiydi? Diye içleri sızlayarak düşünür kadınlar.

Hey sen şiir perisi
Hey sen şiirin büyüsü
Aşkın dönencesi
Hey sen!
Yarım aklımınn kıyısında esen
Çocuk gülüşünde aşkımı

Yüreğimi öpüşün
Dudak izindeki sıcaklıkta
Bitimsizliklerle çoğalıp
Özlemle kavrulurken
İki bende bir olup
Yaşamak, yaşatmak