Nasıl anlatayım sana sevgimi
Dinlersen anlatırım sana derdimi
Karşımda öfkenle şaşırtma benliğimi
Dilim tutulur sıralayamam sözlerimi
Vasıf der kapatma defteri daha çok erken
Sofrana koyduğun aşın azaldı mı?
Kuruşların akarı membadan kurudu mu?
Belki bu gün belki yarın serveti sıfırlaman
Şimdi dostlarına iftiralar attığın doğrumu
Garibanların rızkıyla sofranı donattın
Sabah güneşinin şavkı düşmüş kapım önüne
Kapım çalındı, gelen bir dosttur bu saatte
Dara düşmüş seven bir yürektir o mutlaka
Acın kapıyı, hoş sedayla karşılayalım ayakta
Otursun huzurla nefes alsın bi hele
Akıllının ’da yolu düşer yokluk hanına
Kuru ekmek bandırır bardaktaki suyuna
Durmaz düşünür yol arar yıldızların altında
Papatya falı bakmaz işi bırakmaz şansına
Bilir sabır ve sükûnet yaşamın gerçek ilacı
Bir gün yolculuk bitecek gönül kırmayın
Gönüllerden uzaklaşıp aşka hasret kalmayın
Yenen lokmaların tadını unutmayın
Vuslat vakti yaklaşınca keşke demeyin
Aşklar yalan derlerse söyleyene inanmayın
Yaş yirmi iken daha yolun başında herkes
Hayata ilk adım atışlarımız tozpembe
Evvel zaman içinde
Bende yirmi yaşlarının
Güzelliğini cazibesini
Mutluluğunu huzurunu yaşayıp gördüm
Sacının teline nazar değmesin
O güzel gözlerin başkasına bakmasın
Aşk dolu kalbine hüsran dolmasın
Ölsem de sevdiğim gam yemez gönlüm
Vasıf’ım güneş yalnız sende doğsun
Benim neler çektiğimi
Neler yaşadığımı kimseler bilmez
Hıçkırıklarım duyulmasın diye
Geceleri yastığıma ağzımı kapatır
Zalimlerin zulmüne isyan ederim
Kafamı takmıyorum arkamdan konuşanlara
Biliyorum kim dost, kim düşman
Kimin ne istediklerini
Düşüncelerini okuyorum gözlerinden
Anlaya biliyorum vücut lisanından
Ortamlarda kabadayılığa özenen
Kediden korkup kaçanları
Menfaati için ceketine ayak tozu silenleri
Garibin fukaranın aşını ekmeğini yiyenleri
Helali haramı düşünmeden sofra kuranları
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!